het verlaten van den dienst weer in en vergoedt het verlies of de
schade daaraan toegebracht door schuld ot nalatigheid.
De soldaat kan zich tegen contante betaling in de Intendance-
magazijnen de stoffage aanschaffen benoodigd voor de vervaar
diging van de uniform. Deze stoffage is reeds gesneden, maar de
man kan de uniform verder laten vervaardigen door een kleer
maker naar zijne keuze, mits de uniform voldoet aan de vast
gestelde voorschriften. Dit privilege wordt door den soldaat, die
trotsch is op een behoorlijk passend uniform, zeer op prijs ge
steld, vooral door de onderofficieren.
Dit kleedingsysteem levert de beste uitkomsten op. Het moedigt
niet alleen den zuinigheidszin en de eigenwaarde van den soldaat
aan (het gros verlaat den dienst met een aardige som spaarpen
ningen), maar is ook voor het Gouvernement economischer ge
bleken (geeft 33 besparing in vergelijking met vroeger be
staande systeem van gratische verstrekking).
Tijdens den oorlog werd de kleeding gratis verstrekt. De ver
sleten kleedingstukken werden door nieuwe, gerepareerde of ge
reinigde vervangen. Voor die reparaties en de reiniging was een
afzonderlijke dienst opgericht (Salvage Service). Een der unifor
men moest steeds in uitstekende conditie verkeeren. De verstrek
kingen werden aangeteekend in het zakboekje van den militair;
had hij door nalatigheid artikelen verloren of beschadigd, dan
moest hij die van zijn soldij vergoeden. De verstrekking van de
herstelde artikelen geschiedde op denzelfden voet als de nieuwe.
De tuniek, korte broek en kapotjas worden gewoonlijk in de con
fectiemagazijnen der Intce vervaardigd, hetgeen meer voldoening
geeft dan de aanmaak door aannemers, omdat de confectie meer
verzorgd is en een klein voordeel aan snijwinst bij het verwerken
der stoffage wordt verkregen. De hoedanigheid der kleedingstuk
ken tijdens den oorlog was minder dan die vóór en na den oorlog,
als gevolg van het verwerken van wol van mindere kwaliteit,
waartoe men gedwongen was. Men bemoeide zich dan ook meer
met de kwantiteit dan met de kwaliteit.
Algemeenheden.
Om de aankoopen v. z. m. in één hand te vereenigen, werd in
Augustus 1917 de „General Purchasing Board" opgericht. De
aankoopbureaux van de verschillende diensten moesten met dat
orgaan samenwerken, dat vertegenwoordigers had in Engeland,
Italië en Zwitserland. Op die wijze werd concurrentie voorkomen.
De nationale aanschaffingen te Washington vonden naar datzelfde
systeem plaats, waardoor niet alleen de aankoopen, maar ook de
verzendingen meer economisch konden plaats vinden. Vaak ging
men er toe over de grondstoffen in de V. S. aan te koopen, doch
deze in Frankrijk te doen verwerken.
Door de in beslagneming van de mijnen in N. Frankrijk was er
gebrek aan kolen. De voor het Amer. expeditieleger benoodigde
504
