Indisch leger niet volleerd is, dat o. m. niet alle officieren hun-
dienstvoorschriften theoretisch en practisch geheel beheerschen,
dat zij niet alle hun vaardigheidsdiploma hebben, een mitrailleur
kunnen bedienen, de juiste weerstandslijn op het terrein (niet op
de kaart) kunnen omtrekken, dat zij niet de bijzondere capaci
teiten van al hun manschappen kennen, wie een goed looper is,
wie kan zwemmen en wie koken, enz. enz. Dit alles is van meer
reëel belang dan dat zij de „Archives de Ia grande guerre'"
bestudeeren.
Het is mijn overtuiging, dat nog langen tijd 8 uur per dag nuttig
werk besteed kan worden, voordat met de aanwezige middelen
het mogelijke is bereikt, zonder dat men tot „bezighouden" be
hoeft te vervallen, en mijn eigen ervaring bevestigt dit.
En nu ten slotte het goed besteden van vrijen tijd; wel, als
slechts de kleinste helft dit deed, wat een schat van kennis zal
dan nu door de gedwongen non-actief zijnde officieren worden
vergaard tot heil van het leger; ik vrees naast de vele uitingen
daarvan in de kolommen van het I. M. T. geen plaats meer te
zullen vinden voor dit kleine epistel.
Neen, juist in een groot garnizoen in een kleine plaats, waar
men zich dus gemakkelijk kan „overtuigen", heb ik me er steeds-
over verbaasd, wat al die jonge menschen na een korten diensttijd
uitvoerden. Zij deden niet aan sport, men zag ze op geen verga
deringen van het N. I. O. V., niet in de garnizoensbibliotheek; maar
er werd overvloedig geslapen en veel tijd werd goed besteed aan
huishoudelijke besognes, maar dat is toch vermoedelijk iets
anders, dan de geachte schrijver bedoelt.
Laten we eerlijk zijn en bescheiden: de meeste menschen
ook officieren hebben behoefte aan een geregelde, opgedragen
dagtaak en voor de enkelen met bizondere studiezin en werkkracht
is die nooit een bezwaar. Het is de taak der leiding, die dagtaak
vruchtdragend te maken, wat bij de vereischte geoefendheid ook
hoog noodig is. Acht uur gezond en afwisselend werk, grooten-
deels in de vrije lucht, is geen reden tot klagen en zij die dit laatste
niet met me eens zijn raad ik aan eens buiten hun kringetje te
kijken, hoe gewerkt en wat geëischt wordt in het particuliere
bedrijf door menschen, wie zij in hun militairen diensttijd tena
voorbeeld moeten strekken.
615-
