handelen krijg, dat oom Monintja, de oude oppasser van de kinder
speelplaats, haar kleine niet gewasschen heeft en vervolgens
de twist moet beslechten tusschen de inf. Poluan en Rey, die be
gonnen is met wederzijdsch zandgooien van hun off-springs,
gevolgd door partijtrekken van de mama's en een gewapende inter
ventie van de papa's, dan voel ik, dat de grenzen overschreden zijn.
Mijn collega te Bel-Abbès heeft het, n'en déplaise majoor
Luymes, eenvoudiger. In de eerste plaats vormt niet de compagnie,
maar het bataljon de administratieve eenheid, waarmee vele be
slommeringen worden afgewenteld op den capitaine-major en den
bat.-cmdt; zoo wordt o. a. de menage bataljonsgewijze gevoerd.
De instelling der masses geeft meer vrijheid in het besteden van
gelden en dwingt den c.-ct niet tot het aanleggen van geheime
fondsjes. Een vlotte afdoening van zaken wordt in de hand gewerkt
door den conseil d'administration, die beslissingen neemt, waar
htl. minstens D. v. O. V voor noodig is en mede daardoor het
„fokken van fondsjes" overbodig maakt. Ten slotte is, zoo wel
door de instelling van den major als van den conseil d'admini
stration, de administratie ondergeschikt gemaakt aan den troep.
Voorts wijs ik op de weinige, eenvoudige en doelmatige tarieven.
Per admin. eenheid is een c.-ct aangewezen voor het onderricht
van het admin. kader, bovendien zijn de officieren der mil. adm.
belast met het houden van conferenties over de theorie en de
practijk der administratie, die bijgewoond worden door alle
officieren en het adm. kader. Ik kan dan ook de conclusie van den
majoor Luymes op blz. 32 van zijn voordracht niet onderschrijven.
De administratie is in diens voordracht te veel door den intendant,
te weinig door den c.-ct bekeken.
Wie het Legioen eenmaal gezien heeft, herkent het dadelijk uit
andere Fransche troepen. Het onderscheidt zich door stramheid
en orde. Een gevoel van spijt valt moeilijk te onderdrukken, als
men in dien massieven troep de Eur. compagnie van tempo dhoeloe
herkent. Onwillekeurig gaat de gedachte naar wat Galliéni in 1896
in een officieel rapport neerschreef: „Les effectifs présents a Mada
gascar me semblent suffisants. J'aimerais cependant amener 600
hommes de la légion étrangère, de manière a pouvoir, le cas
échéant, mourir convenablement". Bij de komende
gebeurtenissen zullen we, pour mourir convenablement, Jan Fuselier
missen.
746
