Er waren verschillende omstandigheden, welke voor zulk een-
offensief pleitten.
De 11e Roem. Div. had zich minder goed getoond dan de
overige Roemeensche troepen, de leiding bleek zwak te zijn. Het
terrein aan weerszijden van den Vulkaarr- en den Szurduk-pas
bood de gelegenheid om de Roemeensche stellingen verrassend
omvattend aan te grijpen. Ten slotte was het gebergte hier smaller
dan bij de meer O. gelegen passen. Onder gunstige omstandig
heden zou het in 2 dagen worden doorschreden.
Wanneer nu, terwijl de Roemenen bij die passen werden aan
gegrepen en vastgehouden, sterke cavalerie ondersteund door
infanterie zijwaarts ervan door het gebergte werd gezonden
dan zouden daardoor niet alleen de stellingen bij die passen
ernstig bedreigd worden, maar bij de dan waarschijnlijke ontrui
ming ervan, zou ook de Orsova-groep moeten terugtrekken, en
zou zelfs het geheele Roemeensche bergfront aan het wankelen
worden gebracht. Daarom besloot von Falkenhayn naar den
Szurduk-pas te dirigeeren de 6e Cav. Div. (bestaande uit de 3e,
5e en 8e Cav. Brig, en het 4e en het 5e bataljon wielrijders) en
de lie Berg Div., van welke troepen het vervoer reeds in gang
was.
De door de opperste legerleiding bepaaldelijk voorgeschreven
detacheering van sterke infanterie naar Ocna door den Ojtoz-
pas, waaraan natuurlijk ook de noodige artillerie moest worden
toegevoegd, was niet bevorderlijk aan von Falkenhayn's plannen,
welke overigens geheele instemming bij die leiding hadden ge
vonden. De bedoeling van die detacheering was om de verbin
dingen der Roemenen van N. naar Z. in Moldavië te verbreken en
zoo de aankomst van Russische versterkingen in Wallachije te
verhinderen.
Zij was in strijd met het beginsel om voor den aanvang van
een strijd geen troepen, die daarbij noodig kunnen zijn, weg te
zenden. Men kan nooit sterk genoeg zijn en door zulk een de
tacheering vermindert men zijn kansen om te overwinnen.
Waar het IXe leger toch reeds vrij zwak was en de afgeloopen
tijd van zware marschen, ernstige gevechten, onvoldoende ver-
pleging groote krachtsinspanning van de troepen had gevergd,
zoodat hun ondernemingskracht was verminderd, waar de Roe
menen, zooals tijdens den slag bij Kroonstadt werd waargeno
men, nog dagelijks werden versterkt en de bij Hermannstadt ge
slagen divisiën reeds lang weer aangevuld, daar beteekende die
detacheering een ernstig nadeel.
Wanneei daardoor kans had bestaan de hoofdbeslissing, die
op het front Bodzapas Vulkaan-pas moest vallen, eerder en
zekerder te verkrijgen, zou zij zeer goed zijn geweest.
Ook wanneer een succesvol offensief van het N. leger tegen
het 1ste O.-H. leger plaats had, zou de nood hebben kunnen
782
