anen, die het flink vinden om durf te toonen of om kameraden aan het lachen te brengen. Deze mutatie vindt men meer bij de emotioneel aangelegde types, die zich ook voordoen door vaak te mankeeren op appels, door vrouwenperkaras enz. De Ilde groep, nml. tekort schieten in dienstverrichtingen, omvat 2a Plichtverzuim uit gebrek aan plichtsbesef. In deze rubriek zijn meer belangrijke feiten verwerkt. Hieronder zijn onder anderen ook gerekend verwaarloozingen van paarden bij de cavalerie. Het percentage van 2a is het kleinst bij de Mana- doneezen, dan volgen de Indo-Europeanen, die echter een groot totaal aantal straffen hebben, omdat enkele onder hen veel recidiveeren en in dit opzicht dus qualitatief slecht zijn. Het is een bewijs voor de zeer ongelijke geaardheid van den Indo-Euro peaan, een eigenaardigheid die wij ook bij den Inlander vonden en die zich ook bij den Europeaan in enkele opzichten voordoet. (De Amboineezen en Manadoneezen zijn in hun aard meer uni form). Wat de mutatie 2a betreft verhoudt zich het percentage der gestrafte personen tot het totaal aantal straffen als 1:5, bij de Europeanen als 1 2,5, dus bij den Europeaan is het totaal aantal gestraften groot, bij den Indo-europeaan klein. Het aantal straffen echter per hoofd omgerekend is bij den Indo grooter. Herhaaldelijk vond ik, dat veel plichtverzuim bij den dronkaard voorkwam en voor zoover na te gaan ook zonder direkten in vloed van sterken drank, dus vermoedelijk ten gevolge van zijn door alkohol veranderd karakter. Over zijn psychische gesteld heid zullen wij later spreken. Straffen wegens verwaarloozen van paarden schijnen bij Inlanders wat vaker voor te komen dan bij Europeanen. Tot de mutatie 2a d. i. plichtverzuim enz, be hoort ook het slapen als wacht op belangrijke posten Hiervoor is een eigen rubriek opgesteld, die wij 2aj zullen noemen. Volgens deze is het percentage der hiervoor gestraften bij de Inlanders 4 maal zoo groot als bij de Europeanen. Soms wordt de Inlan der ook staande slapend gevonden met het geweer naast zich. Deze ongunstige eigenschap van den Inlander heeft reeds veel ongemak te velde veroorzaakt. Dit feit verdient in hooge mate de aandacht. Over den Europeaan te velde vond ik, wat deze mutatie betreft, weinig gegevens. De Indo schijnt eveneens ge makkelijk in slaap te vallen Ook de Manadonees maakt er zich aan schuldig, hoewel in iets mindere mate. Onder 2b vallen de tekortkomingen tengevolge van slordigheid, luiheid enz. Deze rubriek geeft geen absoluut zuiver beeld om reden in de strafhoeken niet steeds uitdrukkelijk vermeld staat, of er bij de tekortkomingen slordigheid in het spel was. Het is dus best mogelijk dat er een gedeelte der onder 2b behoorende straffen tot 2a gerekend werd In de rubriek 2b vond ik alle landaarden, met niet te groote verschillen vertegenwoordigd. Het minst de Manadonees, het meest de Indo. Zeer belangrijke 30

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1925 | | pagina 30