188
den loop van den oorlog is met volstrekte zekerheid gebleken, dat slechts
een krachtdadig handelen, vroegtijdige met „spoedreiniging" van het
buikvlies samengaande darinhechting of darmresectie, de gewonden kan
redden.
Door de toepassing van dezer, vredesregel op de oorlogs-chirurgie werd
de aanvankelijke sterfte aan deze buikwonden van 80% op 50% terugge
bracht, en zoo werd voortaan vaak in de onmiddellijke nabijheid van het
front de buikopening uitgevoerd, reden waarom spr. dan ook reeds in het
begin van den oorlog de oprichting verlangd heeft van zooveel mogelijk
in de vuurlinie gelegen „laparotomie-stations".
Het groote aantal kaakwonden en hare ernstige gevolgen, aesthe-
tisch en funktioneel, dwong tot bijzondere maatregelen; hier moest goede
raad geschaft worden! En inderdaad: men bracht den zielig verminkten
hulp, doordat chirurgie en tandheelkunde elkander de hand reikten. Men
kwam tot de oprichting van speciale kaakstations, waarvan het Dussel-
dorf'sche wel het bekendste werd. Hier werkten de tandarts prof. Bruhn
en de chirurg dr. Lindemann samen, die dit station tot eene hoogeschool
voor mondheelkunde, prothetische en plastische, maakten. Op dit gebied
werd bijzonder belangrijke vooruitgang verkregen; he vroeger zoo troos-
telooze lot van deze wreed verminkten met hun mismaakt uiterlijk werd
bezworen, den gewonden een menschwaardig bestaan teruggegeven. De zoo
verkregen vooruitgang op het gebied van de plastische chirurgie is ook
der vredes-chirurgie ten goede gekomen bij aangezichtsverwondingen,
vooral echter bij ingrijpende kankeroperaties.
Spr. behandelt ten slotte nog de c h i r u r g i e der ledematen, die
eveneens geweldige vorderingen heeft gemaakt, gelijk spr. met voorbeel
den uiteenzet; waarna hij vervolgt:
Welk een wonder mag het toch heeten, dat in dezen oorlog de infectie
ziekten, dat typhus, cholera, pokken onder de knie gehouden, telkens weer
gelocaliseerd en ingedamd konden worden
Moet hel overigens niet als een donderende waarschuwing tot de mensch-
heid klinken, dat de drie groote mannen, aan wie wij het meeste te danken
hebben op het gebied van de herkenning en de bestrijding van dezen
vreeselijken geesel der menschheid, de infectieziekten, die in vroegere
eeuwen geheele dorpen en steden, geheele dalen uitmoordden, een Engelsch-
man, een Franschinan en een Duitscher waren: Jenner, Pasteur, Koch?
Twéé jaren heeft Europa noodig gehad om den vrede van Munster te
sluiten, die een einde maakte aan den 80-jarigen ooorlog. Nu duren de
onderhandelingen al 6 jaren en ondanks 16 vredesconferenties en ^olice-
renbond, begint men pas nu iets van een werkelijken vrede te bespeuren.
Moge Europa weer tot bezinning komen, moge de Volkerenbond de in
hem gestelde verwachtingen vervullen, opdat uit den chaos, uit de alge-
meene ontbinding, uit de nevelen van het heden eene nieuwe schepping
geboren worde, opdat de Oude wereld weer jong worde door den warmen
glans der opgaande vredeszon!
In de „Nieuwe Courant" van 17 Januari 1925 schreef H. Dunlop het
volgende artikel, dat zeer lezenswaard is, vooral in verband met het stand
punt dat, blijkens de dezer dagen door Chamberlain te Genève afgelegde
verklaring, Engeland inneemt ten opzichte van het met zooveel geestdrift
begroete Protocol
Een harde waarheid.
Tot de best-ingelichte en invloedrijkste bladen in Engeland behoort
ongetwijfeld de Times. Zij is meestal zeer goed op de hoogte van het-
geen in regeeringskringen de algemeene opinie is. Daarom is het dan
ook dat men de Times in de pers buiten Engeland zoo dikwijls geciteerd
vindt. Zoo werd dezer dagen in onze Nederlandsche bladen melding ge
maakt van een beschouwing die de T i m e s in haar nummer van 10 dezer
heeft gewijd aan de eerste vijf jaren van het bestaan van den Volkenbond.
