nellen grooter voordeel zag. Besloten werd dan ook tot de onge
lukkige Dardanellen-expeditie.
In Aug. 1915 echter kwam men weer terug op het denkbeeld
van Briand, omdat het duidelijk werd, dat de Centralen een groo-
te expeditie tegen Servië voorbereidden, ten einde dit land ten
onucr brengen, en hulp hieraan dringend noodig werd.
Nu had er juist in Griekenland een crisis plaats gegrepen ten
gevolge van de weigering van den Koning, om de Dardanellen-
expeditie te steunen met de vloot, een leger van 50000 man en
het gebruik van de Grieksche havens. Als gevolg van die weige
ring was in Maart Venezilos afgetreden. Het nieu we kabinet waagde
zich aan nieuwe verkiezingen, want de Kamer had het voorstel
van Venezilos tot steun van de Dardanellen-expeditie met groote
meerderheid aangenomen. Deze verkiezingen hadden begin Juni
plaats en bleken een groote overwinning voor Venezilos, die 21
Aug. weer aan het bewind kwam.
Deze staatsman stond nu aan de Britsche, Fransche en Russische
regeeringen toe, troepen in Saloniki te landen en hiervan een
operatiebasis te maken.
Ten einde Servië afdoende te kunnen helpen, moest een
krachtig leger worden gevormd, maar ru stuitte men weer op
allerlei bezwaren. In de eerste plaats moest de tegenkanting van
Joffre worden opgeheven. Joffre had het oog voornamelijk gericht
op het W. operatietooneel, dat verreweg het belangrijkste was.
Alle operatiën moesten ondergeschikt worden gemaakt aan de
behoeften en noodzakelijkheden van dat tooneel. Het nut van de
Saloniki-expeditie achtte hij niet groot. En juist bereidde hij het
groote offensief in Champagne voor, dat einde Sept. zou plaats
hebben en waarvan hij een beslissende overwinning verwachtte;
off re was daarom niet genegen veel troepen af te staan voor
'het Balkan-offensief. Maar ook na dit offensief in Champagne
bleef hij weigeren belangrijke versterkingen naar Saloniki te zen
den. Nu zou een enkel bevel van de Regeering aan zijn tegenstand
natuurlijk een einde hebben gemaakt, maar tegenover Joffre moest
men égards hebben. In de eerste plaats vereischte zijn positie dat,
maar verder moest in het oog worden gehouden, dat een dergelijk
bevel wel eens een crisis in het oppercommande ten gevolge zou
kunnen hebben, wanneer Joffre tegen zijn overtuiging in genood
zaakt zou worden versterkingen, welke hij op het W. front noodig
achtte, naar elders te zenden. En een dergelijke crisis moest
Biiand, zooals hiervoren aangegeven, vermijden.
Nu hoopte Briand Joffre's tegenkanting hierdoor te kunnen
overwinnen, dat hij werd verheven tot opperbevelhebber van alle
Fransche legers, zoodat ook het Saloniki-leger onder zijne bevelen
zou komen en hij dus ook rechtstreeks zou worden geïnteresseerd
bij het wel en wee van dat leger, eigenlijk dus een wissel op zijne
ijdelheid. Daarbij kwam, dat de publieke opinie in Frankrijk thans
291
