succes voorkwam. Hij beschouwde liet plan dan ook niet als een wel overwogen plan, berekend naar het concrete geval van de voorgenomen doorbreking, maar als „iittérature". Lyautey ondervroeg nu bij zijn inspectiën aan het front ver schillende generaals over dat plan en wat hij hoorde, stemde hem niet gunstiger ten opzichte daarvan. Pétain, die zulk een grooten naam had in het leger, oefende, door Lyautey gehoord, een zoo danige critiek op dat plan uit, dat hij, te Parijs teruggekomen, diens oordeel meende te moeten voorleggen aan den Verdedi- gingsraad en wist te bewerken, dat deze Pétain naar Parijs opriep, om persoonlijk zijn bezwaren tegen het plan bekend te maken. Spoedig was in het leger dit bezoek van Pétain bekend. Te recht beklaagt Nivelle zich zeer ernstig over de handelwijze van den M. v. O., die zijn gezag en invloed ondermijnde. Lyautey's gedrag kan niet genoeg worden afgekeurd. Hij wil de chef zijn van het leger, maar toonde zich huiverig om in zake de operatie, waarvan men een beslissenden invloed op het verdere verloop van den krijg verwachtte, een beslissing te nemen, waartoe hij rechtens bevoegd was en moreel verplicht, toen hij geen of weinig heil meer daarin zag. Of hij had als chef de volle verantwoordelijkheid van zijn ambt moeten dragen, door inder daad als zoodanig op te treden, hetzij door de operatie op te schorten, hetzij door haar te wijzigen, hetzij door haar ten volle te steunen, of wel hij had aan Nivelle de verantwoordelijkheid moeten overlaten, maar dan ook zich in geen enkel opzicht er mede moeten bemoeien. Nu Lyautey geen van beide deed, was zijn handelwijze slechts destructief, en dat kort voor den aanvang van de operatie! Intusschen bereikten Lyautey andere berichten, welke hem het vertrouwen in Nivelle nog meer ontnamen. De terugtocht der Duitschers naar de Hindenburg-linie maakte een wijziging van het operatieplan noodig. Evenwel bleek dat Nivelle de duidelijke aanwijzingen voor dien terugtocht niet wenschte aan te nemen nog veel minder zijn operatieplan dienovereenkomstig te wijzigen. Nog in een schrij ven van 7 Maart, in antwoord op een brief van den gen. Franchèt d'Espérey, dat een terugtocht der Duitschers op het door zijn legers ingenomen front zeer spoedig te verwachten was, verklaarde hij o. m. „II parait peu vraisemblable que l'ennemi abandonne sans combat, ou même sans résister a outrance, I'un des principaux gages qu'il tient sur notre sol, c'est-a-dire la ligne la plus rap- pröchée de Paris, jalonnée par Roye, Noyon, Soissons. „Quoiqu'il en soit, on ne peut baser un plan sur des hypothèses. „Je décide, en conséquence, de ne pas changer, dans son ensemble, le plan d'opérations de 1917. L'attaque preparée par 358

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1925 | | pagina 16