nen vooral door de scherpe wijze, waarop hij had aangedrongen
op de herziening van het vonnis van Dreyfus. Bij de andere partijen
apprecieerde men zijn scherp verstand en zijn oprechtheid; voorts
was hij eenvoudig en in het geheel niet gewichtig. Eindelijk, Pain-
levé had zich tegen Briand verzet, toen deze Joffre als opperbe
velhebber van alle Fr. legers handhaafde en was uit het kabinet
getreden, terwijl hij een nieuw ministerschap tijdens Lyautey
M. v. O. was weigerde, omdat hij niet wenschte samen te werken
met iemand, tegen wien de linkerzijde grieven had. Dit laatste
toont weder den ongelukkigen invloed van de politiek.
Door de keuze van Painlevé kreeg Ribot den steun der linker
partijen, terwijl de overige partijen geen reden tot ontstemming
hadden. Zoo had hij dus de positie van zijn kabinet belangrijk
versterkt.
Voor Nivelle echter was deze benoeming geenszins aangenaam,
want Painlevé was vooringenomen tegen hem.
Nivelle's positie was reeds verzwakt, niet alleen door de
onverantwoordelijke wijze, waarop Lyautey was opgetreden, maar
ook door andere oorzaken.
In het leger was men lang niet algemeen ingenomen met zijn
verheffing. Men begreep niet, waarom hij de groote figuren als
Foch, Pétain, generaals als Franchet en Castelnau, die hunne
sporen hadden verdiend, over het hoofd moest springen. Zijn be
noeming had dan ook vrij groote ontstemming verwekt, vooral
in de hooge rangen, en dit gaf aanleiding tot openlijke critiek op
zijne handelingen waarbij de, ten rechte of ten onrechte, op Nivelle
ontevredenen steun vonden in Lyautey's handelingen te zijnen
opzichte, zoodat men buiten Nivelle om zich met klachten en
opmerkingen tot den M. v. O. wendde. De ontevredenheid nam zoo
toe, dat Lyautey zich genoodzaakt zag zich in te spannen, om
de harmonie en de goede verstandhouding tusschen Nivelle en zijne
ondergeschikten te hersteilen.
Maar niet alleen Lyautey ondermijnde Nivelle's gezag, ook
parlementsleden deden ijverig daaraan mede.
In de maanden Jan. en Febr. 1917 kwamen talrijke leden der
Commissiën het front bezoeken om de uitwerking van hun over
winning op Joffre na te gaan. Links en rechts ondervroegen zij
hoogere en lagere commandanten. Het spreekt van zelf, dat op
deze wijze vele klachten kunnen worden verzameld. Maar die
leden waren niet in staat het kaf van het koren te onderscheiden.
Ea evenzeer spreekt het vanzelf, dat zij door zich te begeven op
een gebied, waarop zij absoluut niets te maken hadden en door
een willig oor te leenen aan ieder, die meende iets te moeten
opmerken, Nivelle's positie ten zeerste verzwakten.
De regeering kon deze actie niet bedwingen, want zij had onder
Briand, onder den druk der oppositie, ten einde haar bestaan te
kunnen re eken, moeten toegeven aan den eisch om de parlements-
361
