dediger in front zoodanig te binden, dat hij de omtrekking nóch kon ontgaan, nóch ook met een krachtigen tegenstoot opvangen. Hoewel dit bezwaar ook op Europeesche gevechtsvelden bestaat, werd het hier toch vergroot, doordat het gewoonlijk dicht begroeide achterland der verdedigende opstelling een gedekte en sprongsge wijze aftocht begunstigde (111), terwijl de omtrekking in het den aanvaller onbekende zware terrein dikwijls slechts langzaam vor derde (III, IV), soms afdwaalde (V) en zich moeilijk tegen een onverhoedschen stoot kon beveiligen (VI). (III). De voorbeelden hiervan zijn bijna even talrijk als de geleverde gevechten, daar Lettow's hoofdmacht Nov. 1918 nog steeds in het veld was, doch één der markantste is de terugtocht van den Oldoroboheuvel (831916), aangestipt in de laatste alinea van II, door Buhrer genoemd „une opération trés délicate". Gen. Smuts deed deze stelling nog steeds bezet door maj. Kraut 3 compieën, 6 zw. mitr's en 3 stukjes geschut in front vasthouden door de 2e divisie onder gen. Malleson, welke zich in loopgraven tegenover den heuvel nestelde en dezen onder vuur nam, terwijl 1 Z. Afr. inf. brig, en 1 Z. Afr. brig, bereden inf., onder commando van gen. van Deventer en begeleid door den opperbevelhebber, den heuvel in het N. omtrok en de watervoorziening daardoor afsneed. Lettow nam de bezetting daarom naar een achterwaarts gelegen bergstelling terug, welke beweging zóó onbemerkt geschied de, dat de Engelsche frontgroep het bombardement lustig voortzette. Gelijktijdig liet Lettow de voorhoede der omtrek kende groep onafgebroken lastig vallen, waardoor van De venter dermate beïnvloed werd, dat hij, instede van snel door te stooten, uiterst langzaam en voorzichtig oprukte, steeds bevreesd voor hinderlagen in het zwaar bedekte terrein. In den morgen van 9|3 scheen de stelling volkomen omtrokken en, na een bombardement van \y2 dag, ging de inf. der 2e div. tot den stormaanval over, bereikte den heuvelkam en vond niets! (IV). Eén der laatste gevechten in het Kilima Njaro ge bied (zie eerste alinea II) was dat om het dorp en station Kahe. Het dorp werd daarbij verdedigd door de D. achter hoede, de afd. Stemmermann (3 comp.), waarbij ook Lettow zich ophield, gesteund door een stuk scheepsgeschut van 10,5 c.M., dat de vijandelijke reserves onder vuur nam. Deze afd. had een sterke stelling, links aangeleund aan de spoorbaan en eigen troepen, rechts aan de Panganirivier, met een schootsveld van 500 M. en was uitmuntend ingegraven. 2131916 werd zij aangegrepen door een brig, der Britsche le div. onder gen. Sheppard. Deze trachtte een frontaanva! te verbinden met een omvat- 409

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1925 | | pagina 3