van personeel en materieel, reparatieateliers, ravitailleeringsdienst,
enz. enz.
Het behoeft geen betoog, dat de chefs van deze verschillende
autodiensten bij het verkrijgen van materieel, bedrijfsstoffen, per
soneel, enz. zouden trachten elkaar een vlieg af te vangen.^ Op
zich zelf is een dergelijk streven niet af te keuren, doch het is te
begrijpen, dat dit tot allerlei moeilijkheden aanleiding zou geven.
Iedere chef van een dienst of afdeeling zou trachten over zooveel
en zoo goed mogelijk personeel en materieel te kunnen beschikken,
dat steeds in elke behoefte zou kunnen voorzien, met het gevolg,
dat niet steeds voor al dit .personeel en materieel werk is.
Bij een autonome autodienst is dit anders. Al het personeel
en materieel is in één hand en wordt gebruikt, daar waar en in
de hoeveelheid welke de bevelhebber noodig oordeelt. Is een ver-
voersopdracht volbracht, dan komt het onmiddellijk weer ter
beschikking voor het volvoeren van andere opdrachten. Personeels-
aanvulling, verstrekking van bedrijfsstoffen enz. is nu ook in een
hand, zoodat minder personeel noodig is en een beter overzicht
wordt verkregen.
Het personeel dat vervoerd moet worden en de wapens of dien
sten, cue goederen hebben te vervoeren hebben met de wijze van
vervoer mans niet de minste bemoeienis. Dit is de taak van den
autodienst. Het is hierbij echter noodzakelijk, dat de comman
danten van de onderdeelen en de hoofden van diensten enz. inzien,
dat de regeling van het autovervoer dan ook geheel berust bij
den autodienst. In het begin van den oorlog was niet iedereen
van dit beginsel doordrongen, zoodat het personeel van den auto
dienst dikwijls de grootste moeite had een behoorlijk vervoer te
bewerkstelligen. Een episode uit het groote transport van de in
fanterie van 2 divisies over een afstand van 2 dagmarschen
(Sept. 1914 JoncherySoissons) geeft hiervan een duidelijk beeld.
II fall ut, faute d'autres moyens, rameuter des sections prélevées
sur quatre armées différentes. Dans la nuit, elles furent groupées
tout autour de Chatillon-sur-Marne, s'attendant les unes les autres,
avec des liaisons médiocres. L'embarquement, fait bataijlon par
battaillon, chacun venant remplacer un autre sur Ie même ter
rain en bordure de la route, fut des plus pénibles. On bourrait
les hommes dans les camions, garnis a refus, puis quand le char-
gement paraissait terminé, des détachements imprévus surgis-
saient, qu'il fallait répartir! Arrêt du convoi qui s'ébranlait déja,
tumulte, confusion, retards, tel était le spectacle de nos premiers
embarquements. Les sections chargées s'engageaient alors sur la
route, cahin-caha: la, le moindre incident créait un embouteillage
inextricable.
Les officiers des troupes transportées i n-
tervenaient, criaient, contredisaient les or-
dres dec officiers transporteurs: c'était le
772
