de beslissing in den kortst mogelijken tijd verkregen wordt. Langdurige offensieve handelingen, waarbij geen afdoend succes valt te boeken, zullen op den duur in den troep een „Kriegs- müdigkeit" doen ontstaan, welke reeds meermalen in den stand van zaken een ongunstige wending heeft teweeggebracht. Bij den strategischen aanval zijn de volgende vormen te onder scheiden 1. de zuivere front- of evenwijdige aanval, w.o. ook te rekenen de vleugelaanval 2. de strategische doorbreking; 3. de enkele en dubbele strategische omvatting (concentrisch strategische aanval); 4. de enkele en dubbele strategische omtrekking. In het kort moge nog in herinnering worden gebracht, welke de kenmerken zijn van deze onderscheidene vormen en welke voor- en nadeelen aan elk dier aanvalswijzen zijn verbonden. ad 1. Bij den front- of evenwijdigen aanval wor den de beschikbare strijdkrachten als regel strategisch vereenigd ingezet in een front, evenwijdig aan dat der tegenpartij. Door dit vereenigd optreden wordt natuurlijk het voordeel verkregen, dat de leiding betrekkelijk eenvoudig is. Doch voor het overige zijn aan dien aanvalsvorm slechts nadeelen verbonden. De front- aanval eischt namelijk blijkens de ervaring aanzienlijke offers, vooral indien deze wordt uitgevoerd op een tegenstander, die zich op een hardnekkige verdediging heeft voorbereid; een logisch gevolg van de omstandigheid, dat men den vijand aantast waar deze juist het sterkst is. Veelal zijn dan ook bij den frontaanval de verliezen van den aanvaller belangrijk grooter dan die van den verdediger en zelfs leert de ervaring dat die verliezen vaak zóó beteekenend zijn dat, na het geluk ken van den frontaanval, als regel door den aanvaller van de strategische vervolging moet worden afgezien. En het is juist hier door dat bij den frontaanval eventueel nog een beslissing kan worden verkregen. In de meeste gevallen bleek de verdediger na den frontaanval nog in staat om het operatieterrein te ontruimen in de door hem gewenschte richting, d. w. z. langs te voren verkende en daartoe geschikt gemaakte wegen, waar dan veelal aanvullingen en voorraden werden aangetroffen, alsmede voorbereide opstel lingen, die in staat stelden andermaal den aanvaller het hoofd te bieden. Op grond van de daaraan verbonden overwegende nadeelen mag de frontaanval dan ook niet dan bij bepaalde noodzakelijkheid worden toegepast; hetgeen b. v. het geval zou kunnen zijn in dien de aanleuning van 's vijands opstelling van dien aard is, dat men eenvoudig op den frontaanval is aangewezen. Het verdient dan echter geen aanbeveling om de beschikbare aanvalstroepen regelmatig over het geheele front te verdeelen; men kan in dit 298

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1926 | | pagina 34