toch geleid tot datgene, wat het hoofddoel behoort te zijn, n. 1. de vernietiging der vijandelijke strijdkrachten. Wel werd de vijand telkens uit zijne opstellingen verdreven, doch door de toegepaste methoden bleven voor Kuropatkin steeds de verbindingen behouden, waarlangs hij zich nog bijtijds veilig uit de voeten kon maken. De Japansche strijdkrachten werden zoodoende telkens weer tot nieuwe krachtsinspanning genood zaakt en het behoeft niet te verwonderen dat het moment der „Kriegsmüdigkeit", de moreele depressie, zich in O y a m a's troepen gaandeweg scherp begon te teekenen. Het werd ten slotte meer dan tijd dat aan de krijgsverrichtingen een einde kwam en hoe hoog in dit opzicht de nood wei gestegen was, valt af te leiden uit de door Japan gestelde vredesvoorwaarden. Hier vinden wij geen eischen van een overwinnende partij, die den tegen stander volkomen vernietigd weet. Aan den oorlog moest echter een eind komen en de aanzienlijke geldelijke offers, die nog jaren lang de Japansche financiën zouden drukken, moesten maar in den koop worden genomen. De aanvalsvormen die wij hebben gemist zijn de strategi sche doorbreking en de omtrekking. Eerstgenoem- den vorm buiten beschouwing latende omdat deze veelal slechts toepassing kan vinden tegenover bondgenootschappelijke legers, of indien de vijand naar verhouding van zijne strijdkrachten een te ijle opstelling heeft ingenomen, hetgeen intusschen moeilijk is te onderkennen, zij thans nogmaals naar voren gebracht, dat reeds in den slag bij Liaojan de enkele strategische omtrekking om den Russischen O. vleugel aan Oyama de beslissing had kunnen brengen. Rieds wezen wij er op, dat de opmarschrichtingen der 3 Japansche legers hier een vereenigd optreden van het le en 4e leger voor het uitvoeren van de eigen lijke omtrekking, met geringe inspanning mogelijk maakten. Indien daarbij het 2e leger, voorzien van een behoorlijke artilleriemacht, het bruggenhoofd Liaojan had afgesloten, zou de uitslag van deze onderneming niet twijfelachtig zijn geweest. De enkele strategische omtrekking had echter ook den Russen een beslissende overwinning kunnen brengen, indien deze aanvalswijze tijdens de operatiën aan de Schiliho met de noodige energie ware toegepast op 's vijands linke r-vleugel. Zoo ook tijdens den slag aan de Schaho (plan Qrippenberg). Men zou kunnen tegenwerpen dat in het algemeen aan een strategische omtrekking altijd meerdere risico is verbondenhet geen inderdaad juist is. Doch met een al te voorzichtige leiding komt men er niet. „Aengstlichkeit verdirbt mehr als Kühnheit". De krijgsgeschie denis komt de waarheid van dit gezegde maar al te dikwijls bevestigen. Fit. 311

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1926 | | pagina 47