Rusland heeft bij monde van Tsjitsjerin verklaard, dat het die
verdragen als een poging tot politieke omsingeling van de Soviet
opvat. Dat dit inderdaad het geval is valt niet te ontkennen.
Wij hebben in een vorig artikel aangetoond, dat Soviet Rus
land door zijn doelstelling de bevrijding der „slaven van de
Europeesche koloniën" en de verwekking van de wereldrevolutie,
Engelands grootste vijand is.
In Klein-Azië steunde Rusland door het sluiten van een Turksch-
Russisch verdrag Turkije in de Mosoel-affaire. In Perzië ageerde
de Soviet aanvankelijk ook tegen Engeland, maar moest in
het diplomatieke steekspel het onderspit delven. In Egypte steunt
de Soviet de nationalistische stroomingen. China wordt door de
ibolshevisten bewerkt. In Britsch Indië wroeten de communisten
In het geheim. Uit Kaboel wordt gemeld, dat Rusland en Afgha
nistan een militair verdrag zouden hebben gesloten.
De Organisatie van het Roode Leger nadert zijn voltooiing.
Verontrustende mutaties grijpen plaats onder de Russische mili
taire leiders sedert het optreden van Worosjelef als nieuwe volks
commissaris van oorlog.
In de belangrijkste functies werden avonturiers uit den Burger
oorlog benoemd, waarvoor verschillende officieren van den vroe-
geren generalen staf plaats hebben moeten maken. Dat is het ant
woord van Rusland op de omsingelingspolitiek van den Volkenbond.
Groot Brittannië heeft op tijd de handen vrij gekregen in
Europa om orde en rust te handhaven in zijn Imperium van 400
millioen zielen! Dat is het groote succes dat de Engelsche
diplomaten te Locarno wisten te behalen.
Wat is de beteekenis der Locarnoverdragen voor de oplossing
van het probleem van den wereldvrede? Wie de gebeurtenissen
•op het wereldtooneel sedert den Wapenstilstand aandachtig ge
volgd heeft kan het niet zijn ontgaan, dat ondanks alle terugslagen,
de propaganda voor den wereldvrede groote vorderingen heeft
gemaakt. Er is een tijd geweest, dat de volkeren van Europa die
aan den wereldoorlog hadden deelgenomen meenden, dat de oorlog
een oorlog aan den oorlog was, dat het was „a war to end the war".
Uit dien geweldigen drang naar vrede is de Volkenbond voort
gekomen.
Maar wie gemeend had, dat daarmede een einde zou zijn ge
maakt aan de oude beproefde diplomatieke methodes, vergist zich
deerlijk. De oude diplomatie had zich in een nieuw kleed ge
stoken en volgde slechts moeizaam de nieuwe ideeën omtrent wereld
vrede cum anexis. Zij probeert nog steeds haar nieuwe methodes
aan te passen aan het probleem van den wereldvrede, maar die
aanpassing voltrekt zich in zeer langzaam tempo.
Na den wereldvrede eischten de volkeren openbaarheid in de
behandeling van diplomatieke aangelegenheden, teneinde paal en
perk te stellen aan de wegen der geheime diplomatie, die men
verantwoordelijk stelde voor het ontstaan van den oorlog.
351
