387
Toch blijft er ook bij de onderscheiding, door den spreker voorgestaan,
nog ruimte over voor begripsverwarring.
Hoe moet bijv. een vooropgezette rechtstreeksche aanval op onze groote
oliegebieden worden betiteld In den gedachtengang van den Heer Ferwerda
zou ook in dat geval van verdediging moeten worden gesproken. Blijkens zijn
verder betoog rangschikt de spreker een dergelijke onderneming echter onder
neutraliteitsschendingen en wel onder de
„opzettelijke neutraliteitsschendingen met het vooropgezette doel deze door
te zetten, welke ook de gevolgen er van zijn, dus met den wil aan te sturen
op oorlog met den staat, welks neutraliteit men schond".
Ook hier dus aanleiding tot misverstand.
Het is ons daarom betrekkelijk onverschillig welke begripsaanduidingen
men ten deze wil gebruiken. Maar wel achten we het gewenscht, dat er maat
regelen werden getroffen, opdat zoowel in officieele stukken als in geschriften
éénheid van opvatting kome en omtrent hetgeen wordt geschreven of gezegd,
misverstand verder zal zijn uitgesloten.
Er is te meer aanleiding om hier toe over te gaan, omdat langzamerhand
nu wel gebleken is dat er juist ten aanzien van de neutraliteitshandhaving ver
schil van meening bestaat tusschen de woordvoerders van leger en vloot.
De Heer Boerstra zegt in dit verband het volgende
„Ons geval is dat van een eilandenrijk, gelegen in het stormcentrum van
een Pacific-conflict. Een eilandenrijk met, als gevolg van zijne ligging en
geografische gesteldheid, punten aan den wal, welke voor eene scheepsmacht,
die in deze wateren ver van eigen basis wil opereeren, van onschatbare
waarde zijn bij het voeren van zijn actievoorts zijn er punten in gelegen
sommige zeer blootgesteld welke uit hoofde van de daar aanwezige voor
raden voor de oorlogvoering van overheerschende beteekenis kunnen zijn.
Dit zijn tezamen de enkele, met den vinger aan te wijzen „critieke" punten,
welke een belligerent waard kunnen zijn, zich een oorlog met ons op den
hals te halen.
Het veilig stellen van alle punten in den archipel zou alleen mogelijk zijn
met een vloot, zoo machtig, dat deze de geschiedenis der laatste jaren is
er om het te bewijzen ten eenenmale buiten ons bereik ligt. Maar wèl
ligt het in ons vermogen, den tegenstander de inbezitneming van de voor
naamste punten i.e. de „critieke" punten te betwisten.
En verder
„Met stelsel van directe neutraliteitshandhaving, waarbij de „critieke" punten
op den voorgrond staan, eischt voor Java een modern georganiseerde, mobiele
strijdkracht te land, het doeltreffendste en minst kostbare instrument ter be
veiliging van de op het hoofdeiland gelegen belangrijke punten. Het eischt
krachtige bezetting door de landmacht van de „critieke" punten in de bui
tengewesten. Het eischt een vloot van klein materieel, welke haar rendement
voor een aanzienlijk gedeelte zal hebben te danken aan het feit, dat de schen
der onzer neutraliteit met een transportvloot van eenige beteekenis zal moeten
komen, dank zij de bezetting door de landmacht van de begeerde punten.
Het eischt voor die vloot een beschermd steunpunt."
Hiertegenover stelt de Heer Ferwerda als zijn meeningDe opzettelijke neutrali
teitsschendingen, waarbij de schender oorlog met ons bij voorbaat in den koop
neemt, voeren ons onvermijdelijk tot oorlog met den schender öf, indien wij
ons gebied voor hem open zouden stellen, tot oorlog met de andere partij.
Een eventueele schender zal van te voren de consequenties van zijn handeling
tegenover ons nauwkeurig hebben afgewogen. Hij beschouwt dan het object
waarom het gaat onmisbaar voor zijn oorlogsvoering, hetzij dat dit object is
een goede haven of baai of straat, welke hij in wil richten als hulpsteunpunt,
dan wel dat hij zich wil meester maken van een plaats, die voorraden bergt of
grondstoffen levert, welke de oorlogvoerende noodig heeft.
Dergelijke objecten telt onze archipel vele, enkele zijn met den vinger aan
te wijzen, andere minder gemakkelijk, maar daarom niet minder belangrijk
