aanvallen. Deze moeten dan worden aangevallen, vóórdat zij op
stijgen of bij thuiskomst; in het laatste geval zullen zij als regel
hun aanwezigheid verraden, doordat zij zullen seinen naar hun
terrein, door het ontsteken van hun navigatelichten of door andere
lichtverschijnselen.
Het moreele effect, vijandelijke luchtstrijdkrachten te vernietigen
boven hun eigen vliegterrein, is zeer groot en kan worden ver
groot door tevens een aanval te doen op de hanggars, het anti-
luchtvaartgeschut en de zoeklichten, voornamelijk indien de aan
vallers worden bewapend met lichte bommen, welke moeten wor
den geworpen, zoodra een vijandelijk vliegtuig tracht te landen.
Vliegtuigen voor twee personen eigenen zich het beste voor deze
wijze van aanvallen, daar de waarnemer den mitrailleur gedurende
den aanval moet bedienen, terwijl de bestuurder zijn handen vol
heeft zijn vliegtuig op de juiste plaats te brengen. Dit vereischt
den geheelen persoon, omdat hij tot dicht bij den grond zal moeten
naderen om resultaten te verkrijgen, hetgeen juist 's nachts zeer
lastig is, daar de vijandelijke zoeklichten en het mondingsvuur
van hel antiluchtvaartgeschut hem daarbij zeer zullen hinderen.
b. Het verdedigend gevecht.
De kans om luchtstrijdkrachten in het duister te ontmoeten is
als regel klein; het verdedigend luchtgevecht hangt dus, om kans
van slagen te hebben, in hooge mate af van eene goede samen
werking met het personeel van de grond-organisatie (zoeklichten
en antiluchtvaartgeschut).
Het in werking stellen van zoeklichten duidt op een verschijnen
van vijandelijke luchtstrijdkrachten.
Indien een bestuurder een vijandelijk vliegtuig wil aanvallen,
dat gevangen is in verschillende zoeklichtbundels, zal hij de be
dieningen der luchtdoelbatterijen zijn bedoeling kenbaar maken
dooi series punten te seinen met zijn seinlamp. Zoodra dit sein
wordt opgemerkt, zwijgt het luchtdoelgeschut, terwijl de zoek
lichten doorgaan den vijand in hun bundels te houden.
Een goed geoefende bediening van een zoeklicht kan, over het
algemeen, ongeveer de hoogte bepalen op welke vijandelijke lucht
strijdkrachten vliegen, zelfs indien zij deze niet onmiddellijk in hun
bundels kunnen krijgen; daarom moeten vliegtuigbestuurders
trachten op eene hoogte te komen, waarop deze bundels elkaar
snijden, en al dalende of opstijgende goed uitkijken.
Teneinde vijandelijke luchtstrijdkrachten te beletten over eigen
gebied heen te vliegen en hen onmiddellijk te kunnen aangrijpen,
moet een patrouilledienst worden ingesteld op zoodanige wijze,
dat elke patrouille een zoo groot mogelijke strook bewaakt.
Het aantal vliegtuigen, waaruit zoo'n patrouille moet bestaan,
zal van omstandigheden afhangen; het zal noodig zijn de vlieg
tuigen op verschillende hoogten te doen patrouilleeren.
655
