A. Daarom schijnt het mij zeer gevaarlijk toe al in het begin
door een wellicht onjuiste aanname van een foutieve basis uit te
gaan.
Wat X. als zeker aanneemt is voor Y nog een vraagpunt.
Ik weet niet wie meer kans heeft bij het ontwerpen van zijn
gevechtsplan nadeelen te ondervinden van den grondslag, welke
wordt aangenomen.
I. X. veronderstelt den vijand numeriek sterker. Hij beslist
daar bijv: toe uit de vredesindeeling van de divisie (eigen zoowel
als van den vijand) en wat hem door studie betreffende het op
oorlogsterkte brengen van de legers etc. is bekend.
Hij taxeert eigen bewapening hooger (wellicht is vijand met
een beter geweer bewapend, doch heeft een slechtere artillerie
bewapening, er kunnen zich nog vele gevallen voordoen; maar
hij durft de verhouding te waardeeren en schat eigen bewapening
hooger). Ten slotte voelt hij het overwicht in de betere aanvoering.
Zelfvertrouwen, dat spreekt.
Er kunnen zeer zeker fouten in de taxatie zijn, doch voor
zichzelf heeft hij de balans durven opmaken. Y. komt niet tot
een conclusie en hij blijft tasten in de duisternis van eigen beslui
teloosheid (A. T. V. p. 6). Zelfs vermag hij zijn eigen aanvoering
niet hooger te stellen, ofschoon ook hem bekend is dat de aan
voering in eigen leger superieur is aan die van den vijand.
Hij waagt ook in dit opzicht geen oordeel uit te spreken: „omdat
je toch maar niet weet, wie je tegenover je hebt"!
A. Ik voel wel de meerdere kracht die van X. uitgaat, doch
hij aanvaardt daarmede ook een risico.
Y. neemt nog geen beslissing en wacht de nadere gegevens af.
Er valt voor beide handelwijzen wat te zeggen.
I. Ge vergeet hierbij, dat de opdracht een beslissing vergt.
De bevelhebber moet overleggen op welke wijze hij zijn op
dracht zal uitvoeren.
Van uitstel is geen sprake.
X. komt tot het aannemen van een grondslag (goed of fout)
waarop hij verder kan werken; Y. daarentegen blijft in het onzekere
verkeeren", maar moet toch ook voorwaarts, d. w. z. tot de uit
voering van de opdracht komen.
A. Een verkeerde grondslag, waarvan wordt uitgegaan, zal tot
foutieve maatregelen leiden.
1. Zeker; en daarom heb ik ook vooropgesteld den vijand niet
te onderschatten.
Hoe juister grondslag, des te meer kans voor een richtig
ontwerpen van het gevechtsplan en dus minder kans op wijziging.
27
