gebracht, ook voor onze omstandigheden maatgevend zijn, ja
zelfs, dat bij deze bezwaren nog andere kunnen worden gevoegd,
welke speciaal voor ons leger gelden, welk leger naast de nor
male legertaak„verdediging tegen vreemd geweld" nog eene
andere, primaire, taak heeft te vervullen, nml. „de handhaving
van orde en rust".
Nu mij kortelings ter oore kwam, dat ook bij ons reeds enkele
stemmen zij het dan ook niet in dit periodiek opgingen, die
eene andere organisatie bepleitten, wil het mij wel gewenscht
voorkomen thans in dit periodiek dit vraagstuk in beschouwing
te nemen, in de hoop daardoor de collega's, die wel practische
ervaring opdeden, te verleiden hunne stem uit de practijk te
doen hooren. Tevens zij hier medegedeeld, dat ik vernam, dat
aan officieele zijde overwogen wordt om te geraken tot eene
organisatie, waarbij de sectie zou bestaan uit twee karabijn(ge-
weer)brigades en een karabijn(mitrailleur)brigade a 3 K.M.
groepen, eene organisatie waarbij o. i. tegemoet gekomen wordt
aan de tegen de gemengde brigade bestaande bezwaren.
Het doel van dit opstel is dus om na te gaan welke nadeelen
er aan de gemengde brigade verbonden zijn en tevens aan te geven
hoe deze nadeelen bij eene andere organisatie van de sectie
kunnen worden ondervangen. Aangezien deze nadeelen voorna
melijk tot uiting komen in het aanvallend gevecht, zij het ons
vergund, tot goed begrip van het navolgende, hier eerst eene korte
uiteenzetting te geven, hoe wij ons op grond van onze studie
enkele karakteristieke hoofdzaken van den modernen infanterie-
aanval voorstellen.
De eigenlijke infanterie-aanval neemt feitelijk pas een aanvang
op het oogenblik. dat de eigen artillerie haar vuur meer naar
voren heeft moeten verleggen, ten einde de infanterie niet aan
verliezen door eigen vuur bloot te stellen. Van af dit moment
begint voor de infanterie het moeilijkste deel van hare taak.
Vóór dien tijd kon de infanterie in de daarvoor meest geëigende
formatie zonder zelf te vuren naderen (c.q. gedurende de duisternis),
gesteund door het artillerie- en mitrailleurvuur. Het ideaal toch
is, dat vóór dit tijdstip de infanterie de K. en K M. groepen
nog niet of slechts spaarzaam behoeft deel te nemen aan het
vuurgevecht, omdat door het eigen artillerie- en mitrailleurvuur
aan de vijandelijke mitrailleurs, lichte mitrailleurs en c. q. geweren
het zwijgen wordt opgelegd. Bovendien zal de vijand, zoolang
hij nog onder artillerievuur staat, weinig of geen loonende
doelen bieden voor onze lichte automatische wapens, aangezien
hij, vertrouwende op de hevige uitwerking van zijne automatische
vuurwapenen, het vuur van deze wapens zal opsparen voor de
kortste afstanden en die wapens dus aan eene vernietiging door
2
In dit opstel zal verder het woord karabijn (geweer) worden aangege
ven met K. en het woord karabijn-mitrailleur met K.M.