58
schijnt toch niet kunnen voorkomen, dat het prestige van de Stalingroep tijdens
het laatste partijcongres ernstig is geschokt.
Intusschen hebben de gebeurtenissen op het gebied der binnenlandsche politiek
niet nagelaten hun stempel te drukken op de buitenlandsche staatkunde van
Soviet-Rusland. De theorie van de „economische commandohoogte" is in
zooverre een mislukking geweest, dat afdoende is gebleken, dat Rusland
zonder de hulp van het Buitenlandsche Kapitaal niet in staat is het economisch
leven te doen opbloeien. Zoolang er in het binnenland geen samenwerking
tot stand is gebracht tusschen boeren en arbeiders, zal Sovjet-Rusland naar
buiten een kolos op leemen voeten blijven.
In West-Europa is de communistische propoganda en zijn de pogingen tot
het verwekken van een wereldrevolutie op een volkomen mislukking uitge-
loopen. De marxisten en ook Lenin meenden dat het socialisme alleen dan
verwezenlijkt kon worden als het in alle landen van de wereld liefst tegelijk
werd ingevoerd. Dit gold in het bijzonder voor de meest geïndustrialiseerde
landen, waar een groot arbeidersproletariaat leefde. Wel was Rusland geen
industriestaat, maar Lenin was van oordeel, dat in Rusland het communisme
het meeste kans van slagen had, omdat daar in breede volkslagen een groote
ontevredenheid heerschte over bestaande economische verhoudingen.
Hij wilde van Rusland een bolwerk maken, dat tot uitgangspunt zou dienen
voor de voorbereiding en doorvoering der wereldrevolutie. Bovendien zou
het socialistische stelsel zich volgens Lenin alleen dan in Rusland kunnen hand
haven, indien in de eerste plaats de West-Europeesche landen tot het communis
me konden worden bekeerd en in Rusland zelve het arbeidersproletariaat in staat
zou blijken op den duur met de boeren samen te kunnen werken. Die samen
werking is tot nog toe niet tot stand gebracht en de Westersche landen drijven
steeds meer van het communisme af. Volgens Lenin's eigen inzichten is dus het
communisme in Europa op een mislukking uitgeloopen. Daardoor is Azië het
hoofdoperatieobject van Moscou geworden en dat zal het ook blijven zoolang
het Sovjetbewind aan de Regeering is. Dat aan dat bewind binnen afzienbaren
tijd een einde zal komen moet voorloopig niet waarschijnlijk worden geacht.
Daarvoor zijn de communistische machtsorganen te goed georganiseerd. De
Nederlandsche koloniale politiek zal met dit feit ernstig rekening hebben te houden
en daartegen haar maatregelen hebben te nemen.
Laat ons thans de methoden, waarvan Sovjet-Rusland zich bedient om com
munistische opstanden te organiseeren, van iets naderbij beschouwen. In 1924
werd de tekst gepubliceerd in het September- en Octobernummer van de
„Voiennaia Mysl i Revolioutsia" van den tekst van het „Ontwerp-reglement
van den burgeroorlog". Commentaren en beschouwingen op dit ontwerp werden
in hetzelfde militaire tijdschrift geleverd door Dobrov, Kakouzine en Dounaiev,
terwijl Tikk een critiek op het ontwerp levert in de „Voina i Revolioutsia".
Voor ons militairen is het van belang met het ontwerp nader kennis te
maken.
Het is niet de bedoeling van dit artikel, de uitvoering van de communistische
relletjes aan dit ontwerp-reglement te toetsen. Want daartoe zou beschikt moeten
worden over alle gegevens ter zake, die pas door het justitieel onderzoek bekend
zullen worden. Aan den lezer zij het overgelaten uit de feiten die in de dag
bladen werden vermeld en die hem uit eigen ervaring bekend zijn, de conclusie
te trekken, in hoeverre werkelijk de groote lijnen die in het ontwerp-reglement
zijn vastgelegd, zijn gevolgd.
Dobrov onderscheidt in den burgeroorlog twee phasen, en wel die van den
geheimen en die van den o p e n 1 ij k e n burgeroorlog. De geheime phase
van den strijd wordt door hem wederom onderverdeeld in de revolution-
naire in de pré-revolutionnaire periode.
Gedurende de pré-revolutionnaire periode zullen het bevelvoerend
personeel, de staven, de onderaanvoerders en technici worden opgeleid. Voor
het kader zullen kleine schooltjes worden opgericht, zoo mogelijk onder leiding
van burgeroorlogspecialisten. In deze periode wordt de mobilisatie voorbereid.
