4. ENKELE BESCHOUWINGEN OVER HET IN 1927
TE HOUDEN KAMPIOENSCHAP DIENSTRIJPAARDEN.
door
F. D. FOKKEMA.
Naar aanleiding van het artikel onder bovenvermeld hoofd,
geschreven door den Heer Doornbos, i), veroorlove de schrijver
mij enkele opmerkingen, waartoe ik het artikel zoo veel mogelijk
op den voet zal volgen.
De Heer D. begint zijn artikel met het voorstel de voorproef in
principe verplichtend te stellen voor alle subalterne officieren der
artillerie en cavalerie, daar hij het noodzakelijk acht, dat deze
officieren aantoonen te beschikken over paarden, waarop zij te
allen tijde vol vertrouwen kunnen bouwen. Voor dit denkbeeld is
zeer veel te zeggen. Echter zou dan, in aanmerking genomen dat
een officier niet alleen „ruiter" behoort te zijn, doch nog andere
militaire en lichamelijke eischen aan hem behooren te worden
gesteld om hem in alle opzichten een voorbeeld te doen zijn, ook
het meedoen aan de voorproef zware vaardigheidsproef en toe
komstige vijfkamp verplicht gesteld moeten worden voor alle subal
terne officieren. De eischen toch die deze proeven stellen aan
lichamelijke ontwikkeling, vaardigheid, physiek en militaire wapen
handel zijn van dien aard, dat ieder jong officier, althans „im
groszen Ganzen" aan deze behoort te voldoen.
Dan schrijft de Heer D. verder, dat het niet de juiste wijze
is om het kamp. dienstrijpaarden tot een wedstrijd te maken. Het
is mij niet duidelijk, hoe een kamp van meerdere deelnemers om
één of enkele prijzen ooit iets anders kan zijn dan een wedstrijd.
Wil de Heer D. geen wedstrijd, dan is de eenige oplossing, het
woord „kampioenschap" te vervangen door „proef" en, evenals
voor de zware vaardigheidsproef, het stellen van minimum eischen,
bij voldoen waaraan een lintje benevens een diploma wordt uit
gereikt. Aangezien verleden jaar afdoende is gebleken, dat ook
middelmatig snelle paarden aan alle eischen kunnen voldoen, zou
bovengenoemde oplossing zeker wel voor verwezenlijking vatbaar
zijn. Mijnerzijds blijf ik echter grootere waarde hechten aan de
regeling van het kamp. dienstrijpaarden in haar huidigen vorm en
zulks in verband met den gunstigen factor, inhaerent aan wed
strijden, nl., de prikkel om de prestaties op te voeren tot het maxi-
Zie Maartnummer 1927 van het I. M. T.
240
