5. EENIGE ALGEMEENE BESCHOUWINGEN OVER DEN
GASOORLOG.
door
Dr. H. J. van GIFFEN
en
A. GOTTSCHAL.
I. Historisch overzicht.
II. De oorzaken, welke hebben geleid tot de groote ontwikkeling
van het gaswapen in den laatsten oorlog.
III. De redenen van den afschuw tegen den gasoorlog der bur
gerbevolking.
IV. De humaniteit van het gaswapen vergeleken met die van de
andere wapens.
V. De waarde van het gaswapen en zijn invloed op de oorlog
voering.
VI. Het te verwachten gebruik van gassen in een toekomstigen
oorlog en het gevaar voor de burgerbevolking.
I. Historisch overzicht.
Reeds in de vroegste tijden is in den strijd om versterkingen
door den aanvaller gebruik gemaakt van rook, stof of gassen om
den verdediger buiten gevecht te stellen en zoodoende de belegerde
plaats zonder verderen strijd in bezit te kunnen nemen.
Naast het reeds lang voor dien tijd toegepaste z. g. „uitrooken",
wordt voor het eerst door Thucydides melding gemaakt van het
gebruik van S02 door de Peloponnesiërs in den Pel. oorlog bij
het beleg van Plataea (428 v. Chr.) en van Delion (424 v. Chr.).
In beide gevallen zou zwavel tezamen met andere brandbare stof
fen bij de belegering dier plaatsen zijn gebruikt. De aanvaller hield
rekening met de windrichting en benutte naast de prikkelende en
maskeerende eigenschappen van den rook van hout, pek, e. d.,
de verstikkende giftige werking van het uit de toegepaste zwavel
door verbranding gevormde zwaveldioxyden.
Ook vele boeken en geschriften uit den Romeinschen tijd spreken
van talrijke gevallen, waarin krijgslisten werden toegepast of aan
bevolen, die aan den tegenwoordigen gasoorlog doen denken. In
een werk van Sextus Julius Africanus, hetwelk omstreeks 230 n.
Chr. verscheen, wordt voor het eerst een duidelijke beschrijving
gegeven van de juiste samenstelling van het zoo gevreesde en
244
