294 Intusschen namen zoowel Chiang Kai Shek als zijn Chef van den Staf Pai Ching Hsi een zeer verzoenende houding aan, maar naar het schijnt zijn zij niet in staat de ongedisciplineerde benden te beheerschen. De toestand laat zich zeer ernstig, hoewel niet hopeloos aanzien. De Regee ring heeft zich achter den bevelhebber der Amerikaansche strijdkrachten in China gesteld en de krachtige houding van admiraal Hough, zal vermoedelijk wel niet zonder invloed op den toestand blijken te zijn. Bovendien verlieze men niet uit het oog, dat het tot nog toe gaat om de be teugeling van het optreden van ongeregelde benden en niet van de regelma tige troepen der Zuidelijken. Intusschen is de militaire situatie in China verwarder dan ooit te voren ge worden. Laat ons beginnen met het Hoang-ho-front in het Noorden. Zoodra het zeker was dat het Feng-tienieger in samenwerking met het Shantungleger dat Wu's rechterflank bedreigde, den veldtocht naar het Zuiden zou onderne men, ondanks de ernstige waarschuwingen van Yang Yu Ting, de Chef van den Staf van Chang Tso Iin, keerde Wu zich eerst tegen het Shantungleger. Nabij Kaifeng, 75 K.M. ten O. van Chengchow kwam het tot een zwaar ge vecht. Wu schijnt daar een beslissende nederlaag te hebben geleden. Maar Chang Chung Chang heeft deze Phyrrus-overwinning, waarbij hij 50 van zijn Wit-Russische brigade verloor, niet uit kunnen buiten. Door de nederlaag in het Zuiden van Sun Chuan Fang, staakte hij zijn opmarsch naar Chengchow en concentreerde hij zijn troepenmacht in Nang- king. Wu trok zich na zijn nederlaag op Honan terug en is voorloopig van het krijgstooneel verdwenen, waarop hij ongetwijfeld te gelegener tijd weer zal verschijnen. Daardoor keerde zich de krijgskans ten gunste van Chin Yan Ao, die met zijn legergroep tegen Wu voortdurend in verzet was geweest en nimmer af doende was geslagen. Hij wist de Chilih-generaals om zich heen te verzamelen en Wang Huai Chin, een van Wu's beste generaals, die Feng Yu Siang met succes had weten terug te werpen op Sian-Fu, sloot zich bij hem aan. Chin Yan Ao versloeg Chi Hsieh Yun en Bei-Chin-Wu, twee generaals van Wu die pro-Mukden waren en hij verklaarde Chang Tso lin krachtig te zullen bestrijden. Bij de pogingen van het Fengtien leger om de Hoang ho tot overschrijden schijnt het bij Hanchung 50 K. M. ten O. van Chengchow tot zware gevechten te zijn gekomen met de troepen der vereenigde Chilih gene raals. Het schijnt dat Chang thans aan de winnende hand is en het laatste bericht was, dat hij het spoorwegstation Chung Mou Hsien, ongeveer 40 K. M. ten Oosten van Chengchow veroverd had en Chin Yun Ao op Chengchow had teruggeworpen. Intusschen blijft de opmarsch van het Feng-tienleger naar het Zuiden een hoogst gewaagde onderneming. In het Noorden van Honan, neemt de bevol king eene voor Chineesche toestanden hoogst merkwaardige houding aan. Over het algemeen laat de bevolking in China het vechten aan de generaals en hun huurlingen over. In Honan is dat andersHier stichtte de plattelands bevolking de zoogenaamde „Red Spear Society", een organisatie die fel anti-Rood is en Wu krachtig in zijn strijd tegen Feng Yu Hsiang heeft bijge staan en reeds in Januari 1926 van zich deed hooren. Thans verzet deze orga nisatie zich krachtig tegen het opdringen van het Feng-tienleger en de Shan- tungers. Het is reeds tot ernstige botsingen tusschen Feng-tien troepen en deze guerillabenden gekomen. Met Feng Yu Hsiang in Shensi, Wu in Honan, en deze geurillabenden die door de heele provincie verspreid zijn, zal de beveiliging van Chang's etappenlijn heel wat troepen kosten. Daarbij komt nog dat Yen Hsi Shen, de „model gouverneur" van Shansi, die zich tot nog toe afzijdig heeft gehouden, verklaard heeft dat wapens en munitie voortaan meer zijn aandacht zullen hebben dan anti-opiumcampagnes! En mocht Chang tso lin succes hebben in Honan, dan is het niet onmogelijk dat deze gouver neur zich, bevreesd voor Chang's groeiende macht waaraan hij zelf ook wel eens ten offer zou kunnen vallen, bij Wu aansluit. Chang's opmarsch schijnt gericht te zijn op Wu Shen Kuan, gelegen op den grens van Honan en Hupeh, ongeveer 250 K. M. ten Noorden van Hankou.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1927 | | pagina 76