velen zijn verstrekt. Neen, hij heeft nu op eigen initiatief te han delen en te berichten wat hij heeft gedaan of bezig is uit te voeren. Het spreekt vanzelf, dat het initiatief van den Cavalerie-Com- mandant zich alleen mag bepalen tot de eerste oogenblikken, waar bij de gewonnen slag moet worden uitgebuit. Verlaat hij met zijne Cavalerie zijn opstellingsplaats om bijv. voor eenige dagen uit de hand van den A. B. te zijn, dan toont hij een ongepast ini tiatief, hetwelk lang niet altijd gewaardeerd zal worden. Het inzetten van de evenwijdige, dan wel de rechtstreeksche vervolging is dan ook iets dat door den A. B. wordt uitgemaakt en niet door den Cavalerie-commandant. In dit geval, dat de vijand nog ongeordend ten gevolge van den verloren slag in vollen aftocht is, met de overwinnende par tij rechtstreeks vervolgend, nauw op de hielen, is voor de Cava lerie in front geen plaats. Aan het zich op den gewichtigsten vleugel bevindende gros van de Cavalerie moet, z. m. gesteund door wielrijders, welke z. n. nakomen, worden opgedragen, den terug- trekkenden vijand, van uit flankstellingen z. v. m. afbreuk te doen. Deze Cavalerie zet dan de evenwijdige vervolging in. De op de andere flank aanwezige cavalerie ware bij de voorhoede in te deelen. Beide soorten cavalerie, het nu zelfstandig evenwijdig vervolgende gros en de bij de voorhoede ingedeelde cavalerie werken geheel afzonderlijk. Niet het minste verband bestaat tus- schen hen. Zet de overwinnnende partij met een deel der troepenmacht de evenwijdige vervolging in, dan heeft het geen zin, dat de cavalerie hierbij zelfstandig evenwijdig vervolgt. In dit geval zullen in de eerste plaats verkenningsorganen (een verk. esk.) ver vooruit moeten zijn om volledig in te lichten omtrent de hoofdmacht van den vijand, (want deze hoofdmacht wordt evenwijdig vervolgd), de rest van de cavalerie dient de vervolgende colonne als beveiligende cavalerie vooraf te gaan, om straks bij het ophanden zijnd gevecht (de eindafrekening) een woordje mee te spreken. Het behoeft geen betoog, dat van deze evenwijdige vervolging alleen sprake kan zijn, wanneer de terugtochtsweg van den vijand een hoek maakt met de aanvalsrichting. Wordt de vijand rechtstreeks vervolgd na tot den terugtocht te zijn gedwongen, dan zal de cavalerie als regel de evenwijdige vervolging inzetten z. m. gesteund door wielrijders, terwijl, indien de vijand evenwijdig wordt vervolgd door de overwinnende partij, de taak van de cavalerie geheel ondergeschikt gemaakt zal dienen te worden aan de beweging van de vervolgende hoofdmacht. DE TERUGTOCHT. Zooals hiervoren onder de vervolging besproken, kan de terug tocht vrijwillig dan wel gedwongen plaats hebben en zal ook 316

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1927 | | pagina 20