rol in het goederenvervoer zou kunnen vervullen, doch nochtans
daarvoor in de eerste plaats zou moeten worden gebezigd.
Voor de aan het vliegtuig toegedachte taak moge worden ver
wezen naar het vermelde op blz. 273 en volgende van het Mei
nummer van het I. M. T. 1926.
Nadat het vliegtuig te Soerabaja op het marinevliegveld te
Morokrambangan van zijne wielen was ontdaan en was voorzien
van een stel, uit Frankrijk aangevoerde triplex drijvers, deed het
eenige proefvluchten, waarvan als resultaat werd vernomen, dat
het slechts 550 K. G. instede van de in het Voorloopig expeditie-
plan van het Ind. Comité vermelde 2000 pounds, aan nuttigen last
kon medenemen. Onbekend bleef echter het gewicht der medege
nomen brandstoffen bij deze vluchten.
Den 9den April 1926 werd het vliegtuig op het ss. Fomalhout te
Soerabaja geladen en aanvaardde het de reis naar N. Guinee
met 10000 L. benzine.
De evenredige hoeveelheid motorolie kon pas met het 2e echelon
worden aangevoerd.
Gedurende de reis naar Ambon werd het, op het achterdek
van het schip opgestelde en geheel aan wind en weer blootgestelde
vliegtuig door een windhoos beschadigd. Te Ambon kon het even
wel weer worden hersteld.
Was men tot nu toe van militaire zijde in de veronderstelling
gebleven, dat men, zooals in het Voorloopig expeditieplan van het
Ind. Comité vermeld stond, te doen had met een „all-metal" en
een zespersoonsvliegtuig, bij aankomst te Seroei (eiland Japèn
a/d N. kust van N. Guinee) bleek, dat het vliegtuig geen „all-
metal" en slechts een tweepersoonsvliegtuig was.
In werkelijkheid was het een reeds gebruikte tweedekker met
dun vleugelprofiel, zonder vrij dragende vleugels, voorzien van uit
wendige verspanningen en vleugelsteunen van aluminiumbuis.
De schroef was van duraluminium. De hoofdliggers waren van
duraluminium in doos vorm. De ribben waren van triplexhout.
De vleugels waren voorzien van een met aluminumverf bestreken,
linnen bekleeding. Dubbele besturing was niet aanwezig, evenmin
instrumenten voor een eventueelen waarnemer. De fuselage
was geconstrueerd uit aluminiumbuizen; aan de achterzijde was
deze bekleed met linnen en aan de voorzijde voorzien van geribd
aluminiumplaat. De bestuurderszitplaats bevond zich achteruit.
De voorzitplaats was eenigzins omgebouwd, teneinde eenige goe
deren te kunnen vervoeren.
Volgens later gedane mededeeling van den vliegenier was dit
vliegtuig van hetzelfde model als dat, waarmede het postvervoer
in Amerika plaats vond en was het daarvan ook afkomstig.
De voorzitplaats bood ruimte voor 1 passagier. Twee konden zich
met wat behelpen wel daarin bergen. Het was verder een geheel
open vliegtuig.
321
