357
dan kan ook de artillerie haar hoogste rendement opvoeren niet het vervangen
van het infanterie-vuur moet haar taak zijn, doch het verlengen en aanvullen
daarvan.
Verblijdend is het dat de schrijver onder den aard der vuren ruime aandacht
wijdt aan het flankeerend vuur. Hij vangt daarbij aan als volgt
Flankeerend vuur is, om zoo te zeggen, het wachtwoord bij de infanterie
in de verdediging. En toch. de oorlog heeft geleerd, dat het vinden van
gelegenheid voor het afgeven van zuiver flankeerend vuur (enfileervuur) bui
tengewoon moeilijk isop het gevechtsveld werd het zelden verwezenlijkt.
Bovendien is bewezen, dat als men, rekenende op zijn krachtige uitwerking,
uitsluitend flankeerend vuur afgeeft, het den verdediger in den regel niet
gelukt, den aanvaller tegen te houden."
De lezer wordt uitgenoodigd de punten in ons O. V. I., betrekking hebbende
op het vuur en de opstelling van de geweermitrailleurs (175 en 205) ter
vergelijking na te slaan.
Verder moge in dit verband nog het volgende worden geciteerd
„Doch men wete wel, dat dit flankeerend vuur door frontaal vuur
moet worden aangevuld, in het bijzonder vóór de frontlijnzulks niet alleen
om de veiligheid te verzekeren van de organen, die eerstgenoemd vuur afgeven,
doch ook om een volkomen aaneensluitend en voldoend dicht vuurscherm te
kunnen verkrijgen.
Enfileervuur of echarpeervuur is dus het normale vuur der zware mitrailleurs
in de verdedigingdientengevolge worden deze wapens in den regel opgesteld
buiten het terreingedeelte, dat zij moeten verdedigen".
De voorstanders van het van den aanvang af verdeelen van mitrailleurs over
de bataljons en compagnieën bedenken„mitrailleurs ui het vak, steunen als
regel daarbuiten".
Terwijl degenen, die met lede oogen zien, dat de mitrailleur-compagnieën
nog steeds het beste personeel aan de andere onderdeelen van het regiment
ontrekken, goed doen kennis te nemen van het slotlid van het niet door een
mitrailleur officier geschreven artikel, luidende
„Inderdaad, om van dit uitstekende, krachtige, wapen een volledig rendement
te kunnen verkrijgen, is uitgezocht personeel bovenal kader onontbeerlijk,
terwijl de commandanten, onder wier bevel de mitraileur-eenheden in het
gevecht moeten optreden, de eigenschappen van het wapen en de regels voor
zijn gebruik grondig moeten kennen
„Si ces conditions sont remplies" zoo eindigt de majoor Gérin, „le rendement
de mitrailleuse, meilleur ici, plus faible ailleurs, sera toujours appréciable. Si
vos mitrailleuses sont mal servies et mal commandées, vous pouvez les mettre
n'importe ou et en faire n'importe quoipartout et toujours, le résultat sera nul".
Generaal Logger geeft eenige korte aanteekeningen omtrent het schieten met
het kanon van 7 cM. veld op groote afstanden.
Zijn conclusie trekkende zegt de schrijver
„Wanneer wij nu uit het bovenstaande een conclusie trekken voor het
Nederlandsche veldgeschut van 7,5 c M., dan zal, aannemende dat, het met het
oog op de beweegbaarheid en handelbaarheid in het terrein noodig is, dat het
bestaande gewicht van 1150 K.G. van het in batterij staande geschut wordt
behouden, als grootste daarmede te bereiken dracht geëischt kunnen worden
12 K.M Deze dracht kan worden bereikt, wanneer uit dit kanon zal wor
den verschoten een slank torpedovormig projectiel van een gewicht van
6,5 K.G. met een aanvankelijke snelheid van 590 M.; de 50 °/0 lengtespreiding
der projectielen zal op dien afstand niet grooter mogen zijn dan ongeveer
l°/0 van de dracht, d.i. dus niet grooter dan 120 M. Het projectiel zal
voorts moeten worden voorzien van een snelwerkende buis."
Tenslotte wordt vermeld, dat de Hollandsche Industrieele Handelmaatschappij
een kanon van 7,5 L. 30 gewijzigd heeft in een kanon van 7,5 L/35 en dat
bij genomen schietproeven met slanke projectielen gebleken is, dat zeer gunstige
schietuitkomsten kunnen worden verkregen.
Onder het opschrift: „luchtverdediging" behandelen x en y de luchtwacht
dienst. De beschouwingen gelden meer in het bijzonder voor Nederland.
