360
Deze oplossing lijkt veel op het ei van Columbus, doch ook hiervoor
geldt ontegenzeggelijk, wat de schrijver veronderstelt dat tegen zijne geheele
studie zal worden aangevoerd, dat zij te theoretisch is. Naar onze meening
zal het succes en zeer zeker bij een bondgenootschappelijk optreden in de
eerste en voornaamste plaats afhankelijk zijn van de personen, die de leiding
in handen hebben of nemen.
Verder vinden we in het Februari-nummer een verhandeling over het op
treden der Spanjaarden in Marokko van Major a. D. Eugen von Frauenholz.
Schrijver wijst hierin o.m. op het succes verkregen met het optreden met
de z.g. „Tropas de Intervencion", eene formatie ontstaan uit de vroegere
inlandsche politie. Het voordeel van deze troepen is o.m. dat zij uiteraard
volkomen op de hoogte zijn van de bijzondere toestanden in het land en met
alles wat er bij de verschillende stammen omgaat.
„Spanien ist mit dieser Ausnutzung der scherifischen Formationen einen
neuen Weg gegangen, der friiher durch die Verwendung der Eingeborenen-
polizei eben nur angedeutet warDie Sicherung des besetzten Gebietes soil
nicht nur auf mililarischem Wege erreicht werden".
Wij halen deze woorden curioteitshalve aan. Dat het optreden tegen een
Inlandschen vijand en ook het consolideeren van den toestand in eenmaal
bezet gebied bijzondere eischen stelt aan de daarvoor gebezigde troepen is
aan ons voldoende bekend.
La Revue d'infanterie, Februari 1927. De bekende schrijver: Capi-
taine Laffargue vangt een artikel aan „La bataille des yeux" en behandelt
achtereenvolgens:
„Le vide du champ de betaille" waarin hij wijst op de geleidelijk aan naar
voren getreden leegte van het slagveld als gevolg van de ontwikkeling van
de kruitsoorten. Na er op te hebben gewezen, dat thans de schutter zich nog
slechts verraadt door „l'apparition de sa tête ou partie de sa tête" en door
„le bruit du départ de ses coups de feu" sluit de schrijver dit hoofdstnk als
volg
„11 semble done qu'en matière d'aspect du champ de bataille d'infan
terie, nous arrivions ainsi au seuil d'une troisième phase caractérisée par
deux faits nouveauxla disparition de la partie actuellement visible du tireur,
et enfin l'atténuation du sinistre concert qui, jusqu'ici, a constitué comme le
rythme du combat d'infanterie, crépitement inègal de la fusilade et claquement
uniforme des armes automatiques.
Ce sera la période du champ de bataille, non settlement vide, mais muet."
In een volgend hoofdstuk wordt de vraag onder de oogen gezien of mèt
het minder zichtbaar worden van de doelen, de waarnemingsmiddelen ook
naar verhouding zijn verbeterd en wordt geconcludeerd dat, de invoering van
kijkers en andere optische middelen ten spijt, de verbetering van de waarne
ming geen gelijken tred heeft kunnen houden met het minder zichtbaar wor
den van de doelen, om dan te besluiten
„Ainsi notre infanterie, dans son ensemble, paraït ressembler quelque peu
a un aveugle de naissance qui n'arrive pas a comprendre, jusqu'a quel point
son infirmité est responsable des inconvénients dont il a sans cesse a se
plaindre."
De schrijver sluit zijn betoog voor dit maal met een hoofdstukje„La
bataille des yeux" welks inhoud is samen te vatten in de uitspraak„hij die
ziet, is meester op het slagveld."
De luitenant-colonel Ducornez vervolgt zijne beschouwingen over: „La
puissance du feu de l'Infanterie".
Aan de hand van de „bataille de champagne (September '15)", „het op
treden van de 83ste brigade bij La Pompelle (25 September 1914)", en „den
aanval op het kasteel van Dixmuijden (5 November 1914)" trekt de schrijver
conclusies uit den grooten oorlog, welke kort zijn samen te vatten als volgt:
De macht van het vuur, dat aanzienlijk is toegenomen door de automatische
wapens, beheerscht het geheele gevecht, en toch blijft de beweging de be
slissende factor. Men moet daarom streven naar het verkrijgen en behouden
van het vuuroverwicht om de beweging mogelijk te maken.
