bleken de meeste aldus verkregen maskers niet voldoende lucht
door te laten, zoodat het legerbestuur den 5den Mei het gebruik
van deze maskers verbood.
In afwachting van de verstrekking van een voldoend aantal doel
matige respirators, werden voorloopig flanellen lappen en een
soort bouffante gedistribueerd, die in een oplossing van chemi
caliën moesten worden gedrenkt.
Den 15den Mei waren 200.000 officieele Veil-respirators aan
gevoerd, terwijl er per dag 60.000 aankwamen. Toen evenwel op
24 Mei een gaswolkaanval plaats had, was een groot aantal man
schappen nog niet uitgerust, zij moesten zich behelpen met geïm
proviseerde of langs particulieren weg verkregen gasmaskers van
mindere qualiteit.
Het bleek noodig de voorziening van het leger met individueele
beschermingsmiddelen krachtiger aan te pakken en doeltreffender
instructies uit te vaardigen, die de manschappen tot in détails
omtrent de maatregelen tegen gasgevaar moesten inlichten. De
tot 24 Mei uitgegeven orders bleken n. 1. niet voldoende tot den
man te zijn doorgedrongen.
Hoewel het officieele masker voldoende vochtig bleef, haastten
velen zich hun respirator in water te dompelen, waardoor zij de
waardevolle chemicaliën grootendeels verwijderden, terwijl de
doordringbaarheid voor lucht door het hooge watergehalte te klein
werd. Enkelen zelfs toonden zoo weinig begrip van de werking van
het masker, dat zij na inademing van giftgas hun masker tegen
hun pijnlijke borst drukten om aldus beterschap te bereiken.
Toch had de Veil-respirator zijn waarde als beschermingsmid
del (tegen chloor en zoutzuur) bewezen, vooral wanneer men in
aanmerking nam, dat het een geïmproviseerd middel was, toege
past in afwachting van de invoering van een meer afdoend mid
del. Dit werd reeds in Mei ontworpen en bestond uit een zak van
flanel, die als een kap over het hoofd getrokken kon worden en
gedrenkt was in de hierboven genoemde oplossing. De uiteinden
van dezen „Smoke-helmet" of ,,hypo-helmet" moesten onder den
kraag van de uniform geschoven worden ter bereiking van een
doelmatige afsluiting. In de flanellen kap was ter hoogte van de
oogen een mica-raam bevestigd om het uitzicht mogelijk te maken.
De Smoke- of hypolhehnets werden het eerst aan de mitrailleur-
bedieningsmanschappen en aan de artilleristen verstrekt, doch het
mica bleek te bros te zijn en spoedig barsten en breuken te ver-
toonen, zoodat het als onbruikbaar door cellulose-acetate"
celliet) werd vervangen.
Na 3 Juni werden per dag 10.000 hypohehnets aangevoerd en
6 Juli was men met de verstrekking gereed. Toen werden de Veil
respirators alleen nog als reserve of in tweede lijn gebruikt.
Hoewel de Smokel-helmets reeds eenigszins de oogen bescherm
den, n. 1. zoolang het weefsel nog voldoende absorbeerde, bleek
573
