625 waarbij hij niet schroomde Saikuan, een voorstad van Canton in vlammen op te doen gaan. En evenals zijn vriend Lenin liet hij zich begraven in een kist van kristal. Maar hij stierf als een goed geloovige in de Christelijke leer. En zoo was Sun Yat Sen een kind van zijn tijd, het type van den nationalist uit den tijd der pseudomorphose. Hij was het type van den leider die zelf niet weet wat hij wil, die een „policy of drift", voert die zich geheel door het toeval laat beheerschen die zich nog geen scherp afgebakende levensbeschou wing heeft gevormd. Diezelfde verschijnselen nemen wij in Indië waar. Nu eens zijn het isla- mietisch-politieke stroomingen, die de situatie beheerschen, dan weer nemen de studeclubs de leiding. Morgen is het misschien een specifiek Javaansch- of Soendaneesch- of Amboineesch-nationalistische strooming die zich manifes teert, zonder dat in vele gevallen tusschen de verschillende handelingen van personen of partijen een logisch verband is te leggen. Al die stroomingen behoeven een krachtige leiding, die hen onverbiddelijk in het rechte spoor houdt en iedere revolutionnaire beweging meedoogenloos neerslaat in het belang van den Indonesiër zelf, behoeven een staatsbeleid dat waar het kan samenwerking zoekt met die stroomingen, maar waar het niet kan, krachtig doortast, en de leiding in handen houdt. Dat zal streven naar een streng doorgevoerde rechtspolitiek, maar als dit niet kan geen oogenblik zal aarzelen om tegen de geweldpoiitiek van het communisme een machtspolitiek te voe ren van de gepantserde vuist. Dat staatsbeleid mag nimmer de nog altijd geldende waarheid van het oude devies van J. P. Coen: „Er is geen beter recht, dan het recht en de macht om dat recht te handhaven", uit het oog verliezen. Het is een geluk voor China dat Sun Yat Sen zijn politieke testament „de Drie Volksprincipes" heeft neergeschreven in een tijd toen hij nog niet al te veel verbolsheviekt was. Een uittreksel van de Volksprincipes, wordt voor den aanvang van iedere vergadering, voor den aanvang der oefening op het exercitieterrein voorgelezen. En zoo kon het gebeuren dat diezelfde Volks principes tenslotte een krachtige propaganda tegen het communisme werden, ondanks het feit dat Sun Yat Sen's naaste familieleden verbolsheviekt waren, en dat zij ten slotte geleid hebben tot de ineenstorting van de communistische propaganda van Borodin en zijn trawanten. Er heeft in China een groote ommekeer in den politieken toestand plaats gehad. Sedert de Noordelijken door het verraad bij Yenchang werden geslagen en over de Hoang ho terugvloeiden, is in hun critieke toestand een aanzienlijke verbetering gekomen. Uit de nadere berichten blijkt dat niet alleen Chang Chi Kung bij Loyang verraad pleegde door ge- meene zaak met Feng te maken, maar dat ook Tien Wei Chun die de hoofd aanval op's vijands linkervleugel zou doen en daarbij de beschikking had gekregen over zeer veel materiaal waaronder zelfs tanks, op het beslissende moment, de order liet geven door zijn officieren om de wapens weg te werpen. Daardoor zakte het offensief van het centrum der Noordelijken ineen. Ditmaal is het verraad den verraders echter zeer duur te staan gekomen. Een groot deel van hen die de wapens hadden weggeworpen werd door de wild ge- geworden „Red Spear Kongsi" van boeren, die in woeste verbittering over de vernieling van hun velden zich thans tegen alle militairen schijnen te keeren onverschillig tot welke partij zij behooren, afgemaakt. En wat levend, doch ongewapend de Hoang ho overkwam ontsnapte niet aan het noodlot. Chang speelde niet met de verraders. Op den N. oever stonden talrijke execuiiepe- lotons klaar en duizenden werden bij aankomst op den Noordelijken oever onthoofd. De drastische manier waarop de krijgstucht werd hersteld, schijnt inderdaad Chang Tso Lin's positie verbeterd te hebben. In den boezem der Fengtien teekenden zich intusschen verschillende stroomingen af. Generaal Wu Chun Sheng de leider der ouderen in de partij was er vóór om naar Mandschoerije te retireeren. Yang Yu Ting, de zeer bekwame Chef van den Staf der Fengtien partij, was echter voor een compromis met Chang Kai Shek en Yen Shi Shan. Beide partijen wilden dat Chang tso lin zich uit

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1927 | | pagina 69