636
te vuren. Voorts worden de beginselen, welke het gebruik beheerschen be
sproken en een aantal voorbeelden uit den oorlog vermeld.
Revue Militaire franqaise Ier Mai 1927. De studie „Les étapes de guerre
d'une division d'infanterie" door Lieutenant-colonel Laure en commandant
Jacottet wordt voortgezet evenals het in Aprillevering aangevangen artikel ,'la
manoeuvre offensive van Colonel Moyrand. Verder treffen we aan een studie
over „Points d'appui et centres de resistance" van Colonel Chauvineau, terwijl
ten slotte door Général Camon een zeer interessante, goed gedocumenteerde
bijdrage wordt geleverdLa catastrophe de Tatinenberg", welke wordt vervolgd.
Waar deze slag van beide zijden wordt beschouwd aan de hand van Russische
en Duitsche werken moge de arbeid van generaal Camon met warmte ter
bestudeering worden aanbevolen. We halen hier aan de woorden van Napoleon
gericht aan Prince Jerome op ;8 Mei 1807.
„Ik zie dat gij op een verkeerden militairen weg zijt, ik zie dat gij denkt
door een optreden met twee colonnes, voordeelen te kunnen behalen; maar
dit heeft geen zin in den oorlog want twee colonnes treden niet gezamelijk
op en de vijand slaat de eene na de andere. Men moet zonder twijfel den
vijand omvatten maar zich eerst vereenigen".
De Russische generale staf heeft deze les van Napoleon totaal in den wind
geslagen en dit is de hoofdzaak van het absolute fiasco van het leger van
Sansonov.
Lieutenmt-Colonel Menjand ontvouwt eenige gedachten omtrent de toepassing
van z.g. vuur concentraties onder het opschrift „tirs d'artillerie au profit de
l'infanterie"Schrijver wijst op de vóór- en nadeelen, op de mogelijk- en on
mogelijkheden van vuurconcentraties, en wijst er tenslotte op. dat de infanterie
op sobere wijze en met juistheid zijne behoeften aan de artillerie moet kenbaar
maken in de overtuiging, dat men er zoo goed mogelijk aan zal tegemoet komen
en dat de artillerie nimmer mag verzuimen te trachten de behoeften van de
infanterie te weten te komen en zich steeds zal moeten beijveren de benoodigde
steun te verleenen.
Revue Militaire Suisse. April 1927. Capitaine Primault bespreekt „les
possibilités de Variation militaire Suisse" en toont zich een voorstander van
de l'aviation de combat. Het gevechtsvliegtuig is het wapen, dat toestaaat elk
doel te bestrijden, dat voor andere wapens onbereikbaar is, het is het wapen
dat de verdediging van het grondgebied zal veizekeren. De gevechtsvlieg-
dienst is van meer beteekenis dan de waarnemingsvliegdienst. Schrijver vindt
speciale waarnemingsvliegtuigen een mogelijke luxe voor landen als Italië en
Frankrijk, maar ontoelaatbaar voor een klein land als Zwitserland.
De Fransche, Duitsche en Italiaansche meening wordt weergegeven als volgt
„Er moet een krachtige gevechtsvliegdienst gevormd worden, waarvan de
kern bestaat uit Bombardeervliegtuigen, en die vereenigd is onder den O.L.Z.M.
Het korte vlot geschreven opstel geeft ook voor ons met de nieuwste
doelstelling voor oogen veel stof ter overdenking. Capitaine Perret geeft een
vergelijkende studie „Notre nouvelle section d'infanterie. Het vraagstuk „moeten
de beide elementen „vuur" en „beweging" in de sectie gescheiden, dan wel
vereenigd zijn in de groepen", vormt de hoofdschotel. Schrijver geeft een over
zicht van de Fransche, de Duitsche en de Italiaansche oplossing. Frankrijk:
geweer- en g. m. equipe van gelijke sterkte in de groepItaliëid. doch de
geweergroep ter sterkte van 12 de g. m. groep 7 man dus ongeveer als
h. 1.1.; Duitschland geweer- en geweergroep van gelijke sterkte doch elk recht
streeks onder den sectie commandant. De studie wordt vervolgd.
Onder de „chronique Frangaise" wordt melding gemaakt van een in Fran
krijk verschenen voorschrift voar de camouflage het wordt uitvoerig, doch in
algemeenen zin, besproken.
Allgemeine Schweizerische Militarzeitung. Mei 1927. Als redactioneele
bijdrage is opgenomen eene beschouwing over het ontwapeningsvraagstuk
»Di Abrüstungsfrage". De inhoud is kort samen te vatten als volgt„er wordt
over dit onderwerp veel geschreven en gesproken doch één gezichtspunt
vindt men zelden belicht n.l. dat de stand van de internationale rechtsorde