De geest die uit het reglement spreekt, ishet toekennen van groote waarde aan het massavuur. Het is geen taktiek van het enkele stuk, noch van de batterij, het is de taktiek van concentratie van vuur, die van korte heftige vuurstooten, onregelmatig afgegeven, om het element verrassing goed te doen uitkomen, om kort te gaan, op de half gedekte stellingen na, een zeer hoogstaand reglement, waarin reeds de kern is gelegen voor de verdere ontwikkeling van de vuurtaktiek in dezen wereld oorlog. En nu het Fransche reglement. Een lezenswaard artikel omtrent vuur concentraties vinden we in de Revue d'artillerie van April 1924, geschreven door den „cmdt. Z". De schrijver bespreekt in het kort het Fransche voorschrift van 1910 en daar de geest van het voorschrift zeer goed er uit blijkt, zullen we volstaan met alleen die punten weer te geven. Zeer goed geeft ook cmdt. Z. de heerschende opvattingen in Fransche artillerie-kringen voor 1914 aan en vertelt dan als volgt: Vóór den oorlog was het in Frankrijk de mode, om het be- noodigde aantal batterijen naar de frontbreedte te bepalen. Men ging dan als volgt te werk: Front van aanval x °/oo Per batterij y °/00 Totaal benoodigd - batterijen. Dus zeer eenvoudig. Het kwam er volgens den cmdt. Z. niet op aan, of de doelen in dat front- deel per batterij, infanterie, artillerie of doode doelen waren; ook gaf het weinig of de infanterie, die men bevuren moest, stil lag of voorwaarts ging. De diepte en de belangrijkheid van het doel hadden geen andere uitwerking op de vuurtaktiek dan dat de batterijen wat sneller en op meerdere afstanden gingen vuren. Het reglement gaf nu wel geen nauwkeurige regels voor een dergelijk gebruik, doch de verschillende artikelen deden langzamerhand die opvatting ontstaan. O. a. lezen we in hoofd stuk V par. 11 Om het aantal batterijen te bepalen, benoodigd om de doelen van het oogenblik te bevuren, zal men in aanmerking nemen le. Dat de strook per batterij te bevuren, kan variëeren van 6 800 M, ja zelfs meer. 2e. Het feit, dat, indien men meerdere batterijen laat vuren op een smalle strook, men in verhouding tot het aantal batterijen het nuttig effect in een gegeven tijd niet vermeerdert. Hoofdstuk V.P. 45. Voor deze actie (het vuren op infanterie op groote afstanden) zullen in het algemeen een klein aantal batterijen aangewezen worden, zoodanig opgesteld, dat ze breede fronten kunnen bevuren. 694

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1927 | | pagina 56