Hoofdstuk IV p. 214.
Een stuk zal bijna altijd voldoende vermogen bezitten, om het
gedeelte dat is aangewezen voldoende te bevuren. Aan één batterij
kan opgedragen worden de vijand. Infanterie over een breedte
van 3 600 M te bevuren
Hoofdstuk IV p. 219.
In het offensief moet men aan de batterij een strook geven in
overeenstemming met het max. vermogen van de batterij. Op deze
wijze kan men zoo veel mogelijk batterijen in reserve houden om
aan onverwachte gebeurtenissen weerstand te kunnen bieden.
Op iedere blz. kan men als het ware de wensch lezen, om zoo
min mogelijk batterijen in te zetten.
Wat een verschil met het Duitsche reglement.
Het is volgens den generaal Herr:
a. De taktiek van het enkel stuk, de taktiek die aangeeft, dat
op een front van 200 M één batterij alles kan geven wat de in
fanterie kan wenschen.
b. Het ivös de taktiek die eenvoudig liet berekenen het aantal
batterijen, benoodigd voor een onderdeel.
Het was volgens cmdt. Z. een theorie, verleidelijk door de groote
eenvoud, die misschien in omstandigheden wel eens voldoende
resultaten zou kunnen opleveren, maar waarvan de wereldoorlog
al spoedig de ondeugdelijkheid bewees, om als algemeen princi
pe te worden aanvaard.
Toch waren er vóór 1914 in Frankrijk al menschen, die in
verzet kwamen tegen de tyrannie van de formule: „Op x °/00
frontgedeelte zooveel batterijen." Cmdt. Z. geeft in zijn artikel
aan, dat op cursussen, enz., een zeer bekend artillerist bij der
gelijke gelegenheden altijd placht te zeggen: „Twee Turken
zijn sterker dan één Turk; twee batterijen doen meer dan één
batterij".
Toch was op één plaats in het reglement aangegeven, dat con
centratie van vuur mogelijk was.
In hoofdstuk V p. 11 lezen we o a.
„Dans les situations critiques, on pourrait mêine réaliser la
concentration de feux brutale et d'ailleurs instinctive, sur un
ennemi particulièrement menagant m. aw. Men zóu kunnen con-
centreeren op een vijand, die zeer dreigend was Doch men zag
blijkbaar over het hoofd, dat het vaak te laat zal kunnen zijn als
de vijand „particulièrement menagant" is geworden. In ieder geval
lijkt het ons beter om door concentraties te beletten dat de vijand
ook maar kans krijgt om zeer dreigend te worden, meer in den
geest van het Duitsche reglement.
Met deze opvattingen gingen beide rijken den oorlog in.
II. De ervaringen van de artillerie tijdens den oorlog.
Wat waren nu de ervaringen tijdens den oorlog? Wij zullen
ons voorloopig houden aan Fransche zijde, omdat wij hopen
695
