707
least de hooge tariefmuren (aan douanerechten wordt een gemiddelde van
24°/0 geheven), waarmede Amerika zich omringd heeft, kwam een handelsnn-
perialisme tot uiting, dat typeerend is voor het Americanisme.
In de staatkunde van de Unie komt dit Americanisme nog op andere wijze
tot uiting en vooral in Midden-Amerika neemt het zeer bijzondere vormen
aan De buitenlandsche politiek der Unie ten aanzien van Mexico staat geheel
onder den invloed van „Big Buisiness", terwijl ook vooraanstaande Katholieken
Coolidge tot een meer agressieve houding pogen op te zetten in verband met
de anti-Katholieke maatregelen die jDresident Calles in Mexico heeft genomen.
Cailes begon ernst te maken met de uitvoering der Mexicaansche landwetten.
Iedere petroleummaatschappij die haar rechten op den grond afdoende kon
bewijzen verkreeg in plaats van zijn koopcontracten een vijftigjarige concessie,
een termijn waarin een petroleumveld afdoende kon worden uitgebuit.
Nu is het juist, dat het moeilijk is in Mexico een koopcontract te verwer
ven dat wettig volkomen in orde is. Maar het grootste deel van de
eigenaren van petroleumvelden beschikte slechts over hoogst primitieve,
onwettige contracten, daar men vaak op een niet al te fatsoenlijke manier
aan die terreinen was gekomen. Het Amerikaansche blad „the World drong
er bij Kellogg op aan het de Mexicaansche Regeering terwille van de mijn
eigenaren, wier rechten op hoogst dubieuze contracten berustten, met noode-
loos moeilijk te maken. Maar het Amtricanisme behield de overhand. Op
28 Maart 1.1. kondigde het State Department de opzegging van het verdrag
ter voorkoming van den smokkelhandel in wapens met Alexico aan, waardoor
de tegenstanders van Calles in de gelegenheid werden gesteld om zich door
dien smokkelhandel weer van wapens te voorzien zoodat ieder oogenblik een
bloedige revolutie in Mexico kon uitbreken, ook al bleef het embargo op
den uitvoer van wapens naar Mexico dan ook bestaan. Senator Borah, nog wel een
partijgenoot van Coolidge, merkte dan ook terecht op: „Doheny, Sinclair
en andere potroleummagnaten, kunnen er nu het hunne toe bij dragen om een
revolutie in Mexico te bevorderen".
Ook het optreden der Amerikanen ten aanzien van Nicaragua is typeerend
voor de imperialistische methoden van het Americanisme. Hoofddoel van de
Amerikaansche politiek in Nicaragua was de verwerving van een eeuwigdu
rende concessie voor den aanleg van een nieuw inter-oceamsch kanaal, en
van Nicaragua practisch een protectoraat te maken, evenals dit met Panama
het ceval is, teneinde in staat te zijn dit nieuwe kanaal behoorlijk te verde
digen. Het Panamakanaal zou in tijd van oorlog door een aardschuiving of
een luchtaanval op de kwetsbare sluizen, tijdelijk onbruikbaar kunnen worden
gemaakt. Daarom was het wenschelijk dat men over een reserve-kanaal be
schikte waardoor tevens een snellere concentratie van de Amerikaansche
vloot mogelijk zou zijn. Bovendien is het Panamakanaal eigenlijk nu reeds te
nauw voor de moderne slagschepen van 35.000 ton, die er maar net kunnen
passeeren, terwijl het handelsverkeer zoo geweldig toeneemt, dat binnen af-
zienbaren tijd het kanaal niet meer aan de eischen zal voldoen.
Het voornaamste der verschillende ontworpen kanaalplannen, is het jrlan
dat het kanaal langs de Rio Santa Anna, de meren van Nicaragua en Managua
naar de Fonseca baai wil doen loopen. Wel is dit het langste traject, maar
tevens vertoont het de geringste niveauverschillen, waardoor men met een
klein aantal voor luchtaanvallen kwetsbare sluizen kan volstaan. Het kanaal
zal 500 K.M. lang zijn, dus zeven maal zoo lang als het Panamakanaal. Maar
daar het zooveel noordelijker ligt, zal deze route als verbinding tusschen de
Oost en West-kust van Amerika toch korter zijn.
De Unie wist reeds op 5 Augustus 1914 bij het Bryan-Chamorro verdrag
voor een bedrag van drie millioen pesos een eeuwigdurende concessie voor
den aanleg van dit kanaal te verwerven. Voorts kreeg het de eilanden Creat-
en Little Corn op de Oost-kust van Nicaragua voor 99 jaar in huur terwijl
Amerika het recht verwierf in de Fonseca baai een vlootbasis aan te leggen,
zoodat daarmede de beide uitgangen van het kanaal beschermd konden worden.
Dat waren de redenen waarom Amerika Alfonso Diaz, de man met wiens
hulp het zijn strategische kanaalplannen door wenschte te zetten, krachtig tegen