tusschen de vleugels, haakt hem vast en vliegt weg om even later de patiënten weer naar het ziekenhuis te rijden. Dit ontwerp moge fantastisch klinken, nevermind. De snelle ontwikkeling van het vliegtuig heeft ons al geleerd om niet al te gauw te glimlachen over o.i. fantastische plannen. Ik heb hier tot nu toe uitsluitend gesproken over landvliegtuigen. Mutatis mutandis geldt dit natuurlijk ook voor watervliegtuigen. De moderne groote vliegbooten met haar ruime cabine kunnen al met heel weinig moeite en kosten ingericht worden voor transport van zieken en gewonden. Zij vormen een ideaal vervoermiddel langs de kusten en de groote rivieren en zijn dan ook al meermalen in dienst van het Roode Kruis gebruikt. Hier in Indië zullen zij in de toekomst zeker het haar toekomende deel van deze menschlievende taak voor zich opeischen. Voor wat betreft ons Indië kan ik mededeelen, dat op initiatief van den toeninaligen Gew. E. a. w. Off. v. Gez. Kolonel Dr. de Granada, in dezen ijverig gesteund door Generaal Hasskarl Meden- bach, die als Inspecteur M. G. D. zich zeer interesseerde voor de medische zijde der aviatiek, de technische dienst der L. A. er toe overging om twee „de Havilland" vliegtuigen om te bouwen in ambulances welke plaats bieden voor één patient, liggend op een soort brancard de Mooy en één verpleger, die naast hem zit. Het toestel werd met ballast ingevlogen door Luit.-vlieger van Lent. Bij de eerste proefvlucht met passagiers op 5 Febr. 1925, waarbij het vliegtuig werd bestuurd door Kapitein ten Zeldam, fungeerde Luit. Roeper Bosch als verpleger en ik als patient. Bij de tweede proefvlucht, die den daaropvolgenden dag ten overstaan van het Legerbestuur geschiedde, was Luit. van Lent bestuurder, Dr. van Hasselt, de toenmalige chef van den vliegmedischen dienst, patient en ik verpleger. Het toestel voldeed uitstekend en het is een mooie prestatie geweest van Ir. Vreeburg om een tweepersoons gevechts vliegtuig te veranderen in een driepersoons ambulance en dat wel op zoodanige wijze, dat de vliegeigenschappen eer beter dan slechter geworden zijn. Mijn opvolger te Kalidjati, Dr. M. Weber heeft het eerst praktisch gebruik van deze toestellen gemaakt, door er gewonde vliegers mede te vervoeren naar Tjimahi, waar het toestel kan landen op de race-baan. Onlangs heeft de tegenwoor dige garnizoensarts van Kalidjati, Reelingh Knap, op dezelfde wijze een zwaar zieke leerling-vliegenier vervoerd naar het hospitaal te Tjimahi. Tot zoover de ontwikkelingsgeschiedenis van het Roode Kruis- vliegtuig. Wij kunnen er nu toe overgaan om in het kort te bespreken de eischen, die aan een ambulance-toestel gesteld moeten worden, lo. moet het zoo safe mogelijk zijn. Hiertoe diene het te beschik ken over meer dan één motor, terwijl geëischt moet worden, dat het kan blijven doorvliegen met één motor stop. 739

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1927 | | pagina 17