band aangebracht, die niet om het hoofd sluit, maar waaraan het
masker in afwachtingstoestand om den hals gedragen wordt.
Aanvankelijk werd als maskertasch een groote rechthoekige
tasch (19 X 23 c.M.) van blauwgrijze stof gebruikt. Later werd
deze vervangen door een bus van blik, hout of fibre. De meeste
bussen dragen het opschrift: „chi leva la maschera Tenetela sempra
con voi." (wie het gasmasker afdoet, sterft. Houdt het steeds bij U).
Het maschera polivalente werd in twee tailles verstrekt, No. 1
is het groote model, No. 2 het kleine.
Hoewel de naam polivalente een universeele bescherming tegen
alle mogelijke gassoorten doet veronderstellen, staat het in che
misch opzicht bij het M2-masker achter. Dit vindt, daar de afslui
ting voldoende gasdicht schijnt te zijn, vnl. zijn oorzaak in de
toegepaste chemicaliën en de plaats (binnenste of buitenste laag)
waar zij zijn ondergebracht.
De analyse van het maschera polivalente leverde de volgende
resultaten:
gaas
omhulsel.
buitenste
laag.
binnenste
laag.
gewicht
14.
124.
129.
aantal weefsellaagjes
1.
30.
32.
Procenten
Ricinusolie
1.9
22.4
1.
Glycerine
1.
1.6
1.7
Zeep
7.4
03
Soda
0.7
7.2
Natriumsulfaat
96
1.1
Nikkeloxyde
7 3
Sulfanylzure natron
3.
0.7
20.1
Paraffine
0.2
Water
3.1
11.4
11.9
Textielstof
91.3
38.2
55.20
Bij vergelijking van dit analyse-resultaat met dat, betreffende
het M2-masker, valt onmiddellijk op, dat in het maschera het
hoogst belangrijke beschermingsmiddel tegen phosgeen, urotropine,
ontbreekt. Daarentegen is in plaats daarvan soda en sulfanylzuur
opgenomen, doch deze bescherming tegen het meest giftige oorlogs-
gas is minder doelmatig.
De geringe hoeveelheid zeep en glycerine is eveneens als een
gebrek van het Italiaansche masker te beschouwen. Daarentegen
schijnt de belangrijke hoeveelheid ricinusolie een voordeel te zijn
gebleken.
754
