Later ging men er toe over het rubberdoek door leder te ver vangen. De buitenste lederlaag was ruw van oppervlak en aan de binnenzijde gasdicht bevestigd op een andere lederlaag, die aan den naar het gelaat toegekeerden kant glad was. De bewering van Fransche en Belgische zijde, dat de vervanging van rubberdoek door leder noodgedwongen was door gebrek aan rubber, wordt door Duitsche schrijvers ontkend; deze noemen het lederen masker geen Ersatz, doch een verbetering. Het masker is inderdaad stevi ger en duurzamer, het bezit geen wangzakken, zoodat de schade lijke ruimte tot een minimum beperkt is, wat de ademhaling ten goede komt. Tegen het Heeresmaske worden de volgende bezwaren aange voerd 1. het zou niet voldoende gasdicht afsluiten; 2. het leder zou in den winter te hard zijn en in den zomer zeer onaangenaam zijn voor de gelaatshuid; 3. het mist een uitademingsventiel. Alleen het derde bezwaar is juist en van overwegende beteekenis, het werd evenwel ten onrechte -door de Duitschers niet erkend. Een groot voordeel van het Heeresmaske is, dat het gemakkelijk is aan te leggen. De Duitsche soldaat moest het in 5 secunden kunnen opzetten, van uit de „Gasbereitschaft" in 2 a 3 secunden. Het masker in Rusland. Evenals in alle andere legers zijn ook in het Russische eerst de primitieve uit een katoenen lap vervaardigde maskers (baschliks) gebruikt. De periode der baschliks duurde tot de tweede helft van het jaar 1916. Daarna werden de verschillende soorten Selinski- Kummant apparaten, die alle betreffende de vullingsbussen niet wat de maskers zelf aangaat van elkaar verschillen, in gebruik genomen. De diverse vormen van bussen rechthoekige, ovale enz. zullen hier niet besproken worden, dit zou geen nut hebben, daar geen enkel Russisch gasmasker werkelijk voldaan heeft. We zullen ons derhalve beperken tot de bespreking van twee modellen. Selinski-Kummant. (fig. 6). Het gummi-masker bedekt het geheele hoofd; het sluit om het achterhoofd en onder de kin. In het doek zijn twee ronde openingen gesneden, waarin de oogvensters van glas met gum- mistof zijn vastgezet. In het midden onder de oogglazen is het maskerdoek verwijd tot een 4 c. M. lange neus of vinger, die, naar binnen gedrukt, gebruikt kan worden om de vensters af te wis- schen. De vullingsbus is met een korte ronde buis aan het maskerdoek bevestigd en heeft een rechthoekigen langgerekten vorm, hoogte 19, breedte 7, 8 en dikte 5 c. M. Om de aansluiting op de buis gasdicht 757

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1927 | | pagina 35