gebracht, doch de inzet blijft enorm. En we vragen ons met cmdt. Z. af, of in vele gevallen een „tir continu", afgegeven in korte vuurstooten, geen aanbeveling verdient. aStel bijv. voor de ontwikke- seeren, (déboucheeren uit een boschrand de gevechtskracht van het bataljon, niet meer zou hebben ingeboet In alle gevallen, waar bij tijdwinst op den voorgrond staat, is deze wijze van vuren o.i. aan te bevelen, en men zal er in vele gevallen toe over moeten gaan, omdat men munitie en materieel mist, om een dergelijke concentratie te voeren Bovendien volgt uit de Bijlage 1 het groote voordeel, indien men bij het afgeven van concentraties over schietgegevens ten op zichte van doel en hulpdoel beschikt. Dit spaart zeer veel munitie. Omtrent de te trekken conclusies later meer. Geven wij nu een voorbeeld aan de hand van het Indische schietvoorschrift. Zie bijlage 3. Bijlage 3. Berekening van een vuurconcentratie volgens het Indische schietvoorschrift. „Vuurconcentratie" is eigenlijk een vuurtaktisch begrip. Wij gaan hierbij dan ook van de veronderstelling uit, dat de art. cmdt. (D. A. C.), die vuurconcentraties op last van den A. B. (div. cmdt.) doet uitvoeren, zelf een begrooting maakt, van de benoodigde hoeveelheid munitie, aantal in te zetten batterijen, vuurregeling, enz., omdat eerst dan een advies aan den A. B. op een vaste basis is gegrond. Dit min of meer in tegenstelling met punt 227 van het schietvoorschrift, waarin uitdrukkelijk staat, dat het in rekening brengen van fouten in breedte en diepte, taak van den vuurleider is en daar in al onze reglementen de ba"1 cmdt. als „vuurleider" wordt beschouwd, zou dus de bat1' cmdt. de correcties in rekening moeten brengen. Dat dit bij vele concentraties tot verwarring zou leiden, hopen wij straks aan te 770 lingsruimte van een bataljon Infie, Zie Figuur 4. (600 M bij 800/ 1000 M). Een korte concentratie op een deel van dat oppervlak (300 X 300 M), zou enorm veel munitie eischen en in het gun stigste geval een geheele compag nie buiten gevecht stellen. Toch vragen we ons af, of, indien die munitie in korte vuurstooten was afgegeven op een markante lijn (A. B welke het bataljon moet pas- Fifl B. Markante lijn. 600 M.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1927 | | pagina 48