de veronderstelling dat zij aanzienlijk bij de 1 -zitters ten achter
staan. In dit verband lijkt het wel waarschijnlijk dat deze toestel
len eerder zijn bestemd voor de „protection rapprochée", dus als
beschermingsvliegtuig, dan ter vervanging der offensieve 1-zitsja-
gers. Ter illustratie hiervan een citaat uit een artikel van Lieut.
J. Romatet (aéronautique militaire): „Depuis l'armistice, nous avons
vu mettre également en service divers types de biplaces de chasse.
D'autres sont a l'étude. D'ailleurs, pour être fidéle a la vérité,
nons devons dire qu'un peu avant la fin de la guerre, on avait
constitué au front une escadrille d'essais dotée de biplaces de
chasse H. D. 3. (Hanriot).
L'armistice n'a pas permis a cette escadrille de se livrer a des
expériences concluantes. Quoiqu'il en soit, la théorie des biplaces
ouvre un débat intéressant. Pour beaucoup de pilotes le biplace
de chasse est l'avion de chasse de l'avenir. Nous croyons ferme-
ment que cette opinion repose sur une erreur et que tant que
nous n'aurons pas assisté a une révolution compléte de la tech
nique aéronautique, le monoplace restera le maïtre suprème du
domaine de l'air."
Daartegenover de meening aanhalende van den schrijver van
„L'aviaton militaire et la guerre aérienne," de commandant Jau-
neaud, die zich in zijn geheele werk een groot voorstander toont
van de multiplace de chasse, lezen wij aanvankelijk„L'aviation
de chasse, qui ne comprenait pendant la guerre de 1915 '18
que des avions monoplaces, pourra comprendre dans l'avenir des
monoplaces et des multiplaces (trés probablement des biplaces)."
Maar aan het slot van zijn werk zegt hij nog
„Quoiqu'il en soit demain, le monoplace ne sera pas déchu
paree que nous aurons des multiplaces de chasse. L'avion monoplace
sera toujours l'appareil petit, léger et certainement plus maniable
que le meilleur biplace".
Hij veroordeelt dus allerminst den 1 zitsjager, speciaal om
dat er nog geen 2- of meerzitters bestaan die dezen evenaren.
Ten slotte nog de meening van capitaine Chateau vieux, (aéronautique
mil.) die zegt bij zijn bespreking van de Duitsche opvatting: „En
ce qui concerne l'avion de chasse biplace, nous croyons fermement
que c'est un non sens."
Uit deze onaangevallen meeningen, uitgesproken in de Aéro
nautique Militaire, mogen wij dus gerust concludeeren dat ook
Frankrijk uitsluitend de 1-zitsjagers voor het offensief handhaaft.
Ware dit niet zoo, dan zou Chateauvieux zich niet zoo vernie
tigend over den 2-zitsjager hebben uitgelaten bij de bespreking
van het boek van Aviaticus, welke juist in zijn werk van den
2-zitsjager beweert: „Heute ist dieser Typ bei den Franzosen
dem Einsitzer anscheinend zahlenmaszig überlegen".
Ook wil ik nog wijzen op de onvolledigheid van het (Ned.) W.J.
1926, dat aangeeft, dat Frankrijk o.m. bezit:
785
