dat eventueele „gebruik" laten gaan, min of meer vruchtbaar, min of meer pessimistisch, en wij mogen aannemen dat ter be- voegder plaatse daarover ook wel een concreet plan zal bestaan. Dit neemt echter niet weg dat de meesten onzer dienaangaande in het duister tasten en ik mij bij de verdere bespreking van dit onderwerp ook genoodzaakt zal zien van veronderstellingen uit te gaan welke geheel voor mijn rekening blijven en zeerwel onjuist kunnen zijn. Nu hangen gebruik en formatie ten nauwste met elkaar samen. Wat betreft de formatie moet deze zoodanig zijn dat zij harmonisch past in het kader der legersamenstelling, noch über- noch unterdimensioniert is. „Harmonisch", een mooi woord, waar muziek inzit, doch dat vaag en rekbaar is zoodra men zou willen gaan definieeren. De juiste samenstelling van ons leger en evenzeer van onze luchtmacht zou in eeiste instantie gebaseerd moeten wezen op de sterkte en uitrusting van een mogelijken tegenstander. De financiëele omstandigheden stellen echter een grens aan de rationeele door voering van dit principe. Maar toch moeten wij dit in algemeenen zin zooveel mogelijk trachten toe te passen op onze luchtstrijd krachten, en al zal om eerstgenoemde redenen onze sterkte zich daaraan niet kunnen aanpassen, onze tactiek en wat daarmede ten nauwste samenhangt, de organisatie der Luchtvaartafdeeling wel. Evenals van het geheele leger, moet ook de bestemming der Luchtvaartafdeeling gericht zijn op het strategisch defensief, maar, sterker nog dan voor de grondstrijdkrachten geldt hierbij voor de luchtstrijdkrachten het tactisch offensief als de meest ge- wenschte strijdwijze. De bijzondere strategische positie van Java is zoodanig, dat wij voor wat betreft de aanwending der luchtstrijdkrachten een groote analogie kunnen constateeren met Engeland en de Ver- eenigde Staten. Evenals Java hebben deze beide rijken een zoo lange kustlijn, dat deze in oorlogstijd een krachtige bewaking te land over de geheele lengte vrijwel uitsluit. Juist daarom is in deze beide rijken een belangrijk deel der verkennende en beveiligende taak toegekend aan de luchtmacht, omdat deze door haar snelheid met betrekkelijk geringe krachten een groote uitgestrektheid kan bewaken en bovendien in een minimum van tijd concentratie mogelijk maakt van het grootste deel der elders aanwezige krachten op een bedreigd punt. De luchtmacht is een bij uitstek mobiel wapen, dat bovendien meer dan eenig ander de eigenschap bezit om zelfs na een groote ver plaatsing met een maximum aan fitness in actie komen. Engeland, dat voor zijn veilige maritieme ligging in de lucht kwetsbaarder is dan te water, stond uit dien hoofde tijdens den wereldoorlog steeds bloot aan de luchtraids der Duitsche bommen werpers. Deze bedreiging van eigen bodem kan slechts door het jachtvliegtuig gekeerd worden, hetgeen ook blijkt uit de organi satie der Home Defense. 838

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1927 | | pagina 26