Het is wellicht niet ondienstig te wijzen op de mogelijkheid
dat de vijand zijn transportvloot niet nabij de kust zal brengen,
voor en aleer onze luchtmacht vernietigd is. Het luchtgevecht kan
hij daartoe uitlokken met zijn bombardementstoestellen, welke
van zee uit tegen objecten langs de kust en zelfs diep in het
binnenland kunnen worden ingezet.
De inzet der beschikbare jagers is aan onze zijde voldoende
verzekerd door de alom aangelegde landingsterreinen. Voor den
modernen 1-zitsjager, welke aan een snelheid van 280 K.M. een
vliegduur van 3 uren paart, is een afstand van zijn basis tot het
gevechtsterrein van 50 K. M. natuurlijk geen bezwaar.
Aangaande den duur der luchtactie in deze 2e fase kan men
slechts gissingen maken. Waarschijnlijk is het dat de beslissing
pas zal vallen na enkele met korte tusschenpoozen b.v. van 1 u.
geleverde gevechten in den vorm eener mêlée, waarbij de ver
moedelijke duur van ieder gevecht wel niet meer dan een half
uur zal bedragen. Dienaangaande zegt Aviaticus „Die Luftschlacht
wird meist im Bruchteil einer Stunde erledigt sein."
In Neumann vinden we als voorbeeld daarvan, het luchtgevecht
geleverd door het Qeschwader v. Richthofen op 21 Februari 1918
bij Le Cateau, waaraan in totaal aan weerszijden 60 a 70 vliegtuigen
deelnamen.
Daarvan werden in een half uur tijd 14 stuks afgeschoten of 20 °/0.
Ook het scheeps-luchtafweergeschut zal natuurlijk inwerken
daarop, waarbij men echter bedenken moet dat dit echter in het
geval eener mêlée weinig invloed zal kunnen uitoefenen. Ter
illustratie diene dat het hoogste aantal door de Duitsche Flak in
één maand afgeschoten vliegtuigen, 132 bedroeg in Sept.'18, toen
de groote Geallieerde aanval inzette d. i gemiddeld 4 per dag, al
zal natuurlijk de verdeeling wel anders zijn geweest.
Slaagt ondanks onzen tegenstand de vijand ten slotte in het
debarkement zijner troepen, dan treedt de 3e fase der landing in.
De taak onzer vliegtuigen, die, indien zij niet verslagen zijn,
tijdens deze 3e fase ook door zouden kunnen gaan met hun actie
als tijdens de 2e fase, zal nu ook, wanneer deelen van het eigen
leger met den gelanden vijand in contact komen, den tactischen ver-
kenningsdienst en de artillerie-waarneming moeten gaan omvatten.
Het zou daarom een punt van overweging kunnen uitmaken voor dit
doel enkele vliegtuigen, liefst oudere types, in reserve te houden.
Eventueel zal het overgebleven gedeelte der vliegtuigen dan geheel
voor dit doel aangewend worden, onder dekking der resteerende
jagers.
Is zoowel 's vijands luchtmacht als de onze, nog ongeschokt,
b.v. doordat de weersomstandigheden den inzet tijdens de landing
belemmerden, dan zal het gebruik der vliegtuigen zich aan moeten
passen aan den te verwachten bewegingsoorlog.
Op de taak der vliegtuigen in dezen strijd zal ik hier echter
niet verder ingaan.
842
