877
8. POLITIEK OVERZICHT.
Het 10 jarig-bestaan van Soviet-Rusland. In den nacht van den 26 op 27
October 1927 (Grieksch-orthodoxe kalender) was het 10 jaar geleden dat de
bolsheviki in Rusland aan de regeering kwamen. Ongemerkt waren Lenin en
zijn trawanten er in geslaagd om door de vorming van cellen de controle te
verkrijgen over den dienst der posterijen, telegrafie en telefonieover alle
transportdiensten (spoorlijnen, scheepvaartlijnen, autodiensten), en over alle
openbare werken (water, gas, electriciteit). In het leger en op de vloot hadden
de cellen eveneens met succes gewerkt. Wel was men er niet in geslaagd om
alle regimenten afdoende te bewerken, maar dit was dan ook niet absoluut
noodzakelijk. Want daar de overgeloopen regimenten de beschikking kregen
over alle transportmiddelen, men bovendien den verbindingsdienst volkomen
beheerschte, was het niet zoo erg moeilijk om de trouw gebleven regimenten
te isoleeren en afzonderlijk met hen af te rekenen.
Wij zullen den strijd van de Witte Garden tegen het Roode bewind met
op den voet volgen. Kolchak, Denikin, Semenov, Horvath en alle andere
leiders der Witle Gardisten, hebben een voor een den strijd tegen de Bolshe
viki op moeten geven.
Telkens en telkens weer opnieuw, verschenen berichten in de Europeesche
pers dat het Sovjetbewind ineen dreigde te storten, dat op verschillende
punten van het Sovjetrijk opstanden waren uitgebroken en telkens weer op
nieuw moesten die berichten tegen worden gesproken. Langzamerhand gaf
men er zich in West-Europa dan ook rekenschap van, dat daar in Rusland
zich een staat had georganiseerd, op geheel andere grondslagen gebaseerd
dan de Westersche Maatschappij, die de macht stevig in handen hield.
De Bolsheviki hebben in het eigen land iederen vorm van organisatie
uitgeroeid. Hun partij bleef de eenige goed georganiseerde groep. Er is nog
geen sprake van dat het mogelijk is onder het huidige regime een algemeenen,
croed voorbereiden opstand te ontketenen. Het kan hier en daar tot plaatselijke
opstanden komen, maar het lijdt geen twijfel dat deze plaatselijke opstanden
zij het ook met meer of minder moeite door de Bolsheviki zullen worden
onderdrukt. Want alleen een leger, aangevuld met de typische instituten van
de Sovjet-Regeering, zooals de tschons, de G. P. U. met zijn uitgebreide
spionnagedienst in het eigen leger en dat van den tegenstander gepaard aan
de terreur die van haar uitgaat, zal op den duur iets tegen de hechte
organisatie van de Sovjet-Republiek vermogen te bereiken.
Communisme is revolutionnair socialisme. Marx ging in zijn communistisch
manifest van 1848 zich feitelijk nog alleen maar te buiten aan een felle cntiek
op het Kapitaal. Maar Lenin was een revolutionnair van de daad en zijn
wetenschappelijk werk is ten slotte niets dan een minitieuse bestudeeiing van
de voorbereiding en de uitvoering van de revolutie geweest. Hij is het
levend geworden bolshevisme. Lenin heeft eens gezegd, „Ce ne sont pas
les peuples qui préparent la révolution, on prépare les peuples a les faire
Een anonymus, (het is niet onmogelijk dat hier de Fransche generaal Niessel
aan het woord is) wijst er in een artikel in de Revue des deux mondes op,
dat het groote publiek in de 10 jaren van het bestaan der Sovjet-Republiek
in haar optieden niet anders ziet dan een serie incoherente onlusten, veroor
zaakt door een geweldige anarchie. Maar dat is geenszins het geval. In
werkelijkheid heeft men hier te maken met een serie logisch met elkander
samenhangende offensieven, die gedirigeerd worden door de Ille Internationale,
een politieke Generale Staf, die beschikt over een over de geheele wereld
verbreide inlichtingendienst, over een propagandadienst in ieder land en ovei de
noodige operatiebureaux, waar de operatieplannen zorgvuldig worden vastgesteld.
In iedere natie zal men de macht in handen pogen te krijgen door middel van
de communistische partij van het eigen volk, die de bevelen heeft uit te
x. x. x. La technique révolutionnaire du bolshévisme. Revue des deux
mondes. 15 Juli 1927 p. 271300.
