884
slotte hebben de Russen Urta Tagai weder ontruimd, maar door dit incident
werd het vertrouwen van den emir in de Russen ernstig geschokt.
Intusschen had Engeland ook niet stil gezeten. De strategische dubbelspoor-
lijn naar den Khaiberpas is thans gereed gekomen. Krachtig werd gewerkt
aan de verbetering van het wegenstelsel aan de grens van Afghanistan, Tege
lijkertijd begon men een diplomatische tegenactie tegen het gewroet van de
Sovjet-Unie waarbij men van het beginsel uitging, dat Afghanistan tot een
bufferstaat moest worden uitgebouwd.
Amanullah khan doet wat alle zwakke Oostersche Staten in dergelijke ge
vallen doen en speelt de beide concurrenten, Rusland en Engeland, tegen
elkander uit.
De Sovjet propagandisten zullen aan Zuid-Afghanistan een harden noot te
kraken hebben. Als men er niet in slaagt Afghanistan door innerlijke desorga
nisatie klein te krijgen en te sovietiseeren (en dat zal in het orthodoxe Zuid-
Afghanistan, waar de moullahs heel wat in de melk te brokken hebben, niet
zoo gemakkelijk gaan) dan blijft het voor het uitvoeren van zijn offensief
tegen Britsch-Indië afhankelijk van den good will van dit land.
Thans nog iets over de dekking van de vleugels van den offensieven Rus-
sischen wig in Midden-Azië. De W.-flank is aangeleund tegen de kaspische
Zee, de O.-flank tegen Chineesch Turkestan. Door zijn actie in China heeft
Rusland getracht de Oost-flank te dekken. Die actie is voorloopig mislukt. Toch
is er van een anti-Russische stemming in Zuid-China geen sprake. Het gevaar
dreigt uit Noord-China. Vandaar dat de Sovjet-actie zich thans schijnt in te stellen
op Chineesch Turkestan, Kansu, Sinkiang en Shensi, de Westelijke provincies
van China. Buiten-Mongolië is practisch een Sovjet-republiek geworden en van
hieruit wordt een intensieve propaganda gevoerd in Binnen-Mongolië. Maar
tegen Mandschoerye, het hechte bolwerk van Chang Tso Lin, zijn voornaamste
tegenstander, zal Rusland niet veel vermogen te doen, daar het anders in
conflict komt met Japan dat 2 biljoen Yen in dit land gestoken heeft.
In 1930 zal de organisatie van Ruslands operatie basis in Midden Azië klaar
zijn, zullen de legers van het Turkestanfront gereed zijn voor mobilisatie. In
dat zelfde jaar zal ingevolge art. XXI van het Washingtonverdrag door Ame
rika een nieuwe conferentie in verband met het ten einde loopen van dit
verdrag bijeen worden geroepen. In 1931 zullen Engeland, Japan, Frankrijk
en Italië gereed zijn met den aanbouw van klein materieel voor hun oorlogs
vloten, zullen die vloten gevechtsklaar zijn. Volgens krantenberichten noemen
opgevatte communistische propagandisten het jaar 1930 als het jaar van het
uitbreken van de revolutie in Insulinde. Zou er dan toch misschien eenig
verband bestaan tusschen de aanvalsplannen van Sovjet-Rusland in Midden-
Azië en deze opstandsgeruchten in Insulinde? Of is het een toevallige coïn
cidentie? Het is onnoodig zich in die vraagstukken verder te verdiepen. Voor
de hand ligt het dat de Sovjet-actie de lijn van minsten weerstand in Azië
zal volgen en die loopt over Insulinde. In allen gevalle zal na 1930 in Azië
en den Pacific een tijdperk van politieke spanningen aanbreken. En dat die
politieke spanningen, op den binnenlandschen toestand van Insulinde zijn
terugslag zal hebben, ligt voor de hand.
Dr. F. d. B.
Een telegram van 22 October uit Iwaki (Japan), meldt dat Mahendra
Pratap Raja, een Hindoe, die tijdens den oorlog fel anti-Engelsch was en
pro-Duitsche propaganda en spionnagediensten verrichtte, daarna in 1924 met
4 Indiërs via Peking en Kansu als Sovjet-propagandist naar Thibet ging, nu
als vertegenwoordiger van Afghanistan uit Kaboel naar de Pan-Aziatische
conferentie te Sjanhai, die 1 November zal aanvangen, is vertrokken.
Een manoeuvre van Moscou Of heeft inderdaad de Sovjet-propaganda
in Z. Afghanistan reeds vasten voet gekregen
