den voet van een grappig bergje in den vorm van een zandtaartje.
;t Ziet er daar beneden anders warm uit!
Het gebergte zit dicht onder de wolken; we volgen nog een tijd
lang de Zuidkust, maar de Gili Moetoe blijkt onbereikbaar te zijn.
Stevig klimmende koersen we over de wolken naar Maoemere,
aan de Noordkust. Het terrein wordt hier vlakker en de droogte
van de kuststrook doet vermoeden dat er nog wel ergens een
geschikte plaats voor een vliegveld gevonden zal kunnen worden.
Als er ooit iets komt van een regelmatig luchtverkeer over deze
eilanden, is dat noodig ook op een veiligen luchtweg dient men
ongeveer om de 100 K. M. een noodlandingsterrein te hebben.
12 u. 00. Larantoeka. Even verder zien wij het sterk hellende
landingsterrein liggen; het heeft flinke afmetingen, maar blijkbaar
is alleen het middenstuk bruikbaar, want de lichtere kleur van dit
gedeelte steekt scherp af tegen het groen van de rest. Wij landen
en worden ontvangen door den P. M. C., die in enkele dagen het
veld in orde heeft weten te brengen en door eenige leden van de
R. K. Missie met hun muziekcorps. De groene kleur van het vlieg
veld wordt veroorzaakt door jonge palmpjes!
Het vierde vliegtuig heeft ons weten in te halen; we zijn dus
weer au grand complet.
Maandag 14 November.
5 u. 50 Gestart van Larantoeka. We hebben hier weer vlieg-
benzine gevonden, maar helaas geen olie B. De motoren doen het
uitstekend, want de kleine storingen door nummer vier ondervon
den, hoe tijdroovend en vervelend ook, beteekenen weinig. Alleen
schijnt er een ziekte te heerschen onder de benzine-pompen, die
de brandstof van de hoofdtanks naar den carburator moeten persen,
we hebben nu al drie mankementen gehad, terwijl dat tegenwoordig
op Andir vrijwel niet meer voorkomt.
Via Adonara vliegen we in Oostelijke richting, steken straat
Lamakara over, passeeren Lomblen, constateeren dat het eiland
Pantar al zeer slecht in kaart gebracht is en gaan verder langs
de Zuidkust van Alor.
Bij Lomblen weigert mijn rechter benzine-pomp zijn verdere
diensten. Heel erg is dat niet; de beide tanks, rechter en linker,
staan met elkaar in verbinding, zoodat de linkerpomp voor beide
kan werken maar als die nu ook eens uitscheidt? Gezien de
besmettelijke pompziekte is dat niet geheel onmogelijk. En in dat
geval rest me nog een kwartier a 20 minuten vliegen op de val-
tank, in welken tijd ik net nergens een terrein kan bereiken. Een
pleidooi voor noodlandingsterreinen om de 100 K. M.!
We vliegen nu recht Oost, verlaten dus de kust van Adonara
meer en meer en klimmen natuurlijk voor den veiligen oversteek.
Op ruim 2000 M. hoogte wordt straat Ombai genomen en we
bereiken om
944
