houd wij in beginsel accoord gaan, de vraagpunten, welke bij
deskundige bestudeering der Regeeringsgrondslagen zich voordoen,
tevens beantwoording vinden.
We willen nog even de aandacht vestigen op de drie elementen
in de Regeeringsgrondslagen, welke tezamen een blijvende bron
van moeilijkheden voor een bevredigende oplossing van het defen-
sievraagstuk zullen vormen.
Zij zijn:
le. de vrij nauwe begrenzing der voor de defensie beschikbare
gelden,
2e. de minimum begrenzing van de vlootsterkte, waardoor even-
tueele wijziging alleen in de richting van vlootuitbreiding kan
worden verkregen,
3e. de hoogst vage formuleering van de legersterkte, welke in
verband met de begrenzingen genoemd onder 1 en 2 het
gevaar voor aftakeling van het leger geenszins denkbeeldig
doet zijn.
Neemt men hierbij in aanmerking, dat, zoolang we niet tot split
sing der Staatsmarine zijn overgegaan, een éénhoofdige verant
woordelijkheid voor de oplossing van het Indische defensievraag-
stuk uitgesloten is, dan is bij dezen stand van zaken zelfs de meest
optimistische beschouwing welhaast niet meer voldoende om te
verwachten, dat ooit nog eens een bevredigende uitkomst voor het
defensievraagstuk zal worden bereikt.
Dat bovenvermeld gevaar voor uitbreiding van de vloot ten koste
i an het leger inderdaad bestaat, ja zich zelfs in dreigenden vorm
voordoet, zou kunnen blijken uit het hieronder volgend gedeelte van
de rede van den heer Kiès in tweeden termijn:
Blijkens een Aneta-telegram ddo. 10 dezer kondigde de Regee
ring in Nederland in de Memorie van Antwoord op het Afdeelings-
verslag van de Tweede Kamer ten aanzien van de begrooting van
AAarine voor 1928 aan, dat het het streven der Regeering was om
de Indische vloot in 1930 te doen bestaan uit 12 jagers, 16 onder
zeeërs, en twee onderbooten-mijnenleggers.
Mijnheer de Voorzitter! Ik zou gaarne van onze Regeering hier
willen vernemen of haar reeds iets bekend is van het voornemen
van het Opperbestuur. Hoewel ik uiteraard een versterking van
onze Indische vloot tot die getallen van harte zou toejuichen, moet
ik opmerken, dat dan de grondslagen voor de defensie, welke het
Opperbestuur ons in de voorjaarszitting bekend stelde terzake van
de sterkte van de weermacht in een iet of wat vreemd daglicht
komen te staan. Toen werd voor de zeemacht gesproken van een
sterkte van „ten minste" 8 jagers en 12 onderzeebooten benevens
de twee kruisers. Van de legersterkte werd niets bepaalds vermeld,
doch wel werd gezegd, dat het totaal voor land- en zeemacht per
jaar te besteden bedrag een bepaalde fractie van de gewone jaar-
965
