972
Japan, Korea en Indonesië deel. De Australische en Britsch-Indische Regeering
weigerden aan de gedelegeerden die aan het congres deel zouden nemen een
paspoort af te geven, terwijl ook enkele Japansche gedelegeerden door de
japansche regeering kort voor hun vertrek werden gearresteerd. De Filippijn-
sche arbeidersbeweging was niet op het congres vertegenwoordigd, doordat
op het zelfde tijdstip in Manilla een arbeiderscongres werd gehouden. Welke
vakvereenigingen er nu eigenlijk wel aan het congres deelnamen, wie de ge
delegeerden waren, van wie zij een mandaat hadden ontvangen, van dat alles
blijkt niets uit de „Resolutions and Decisions of the P. P. T. U. C." Uit tele
grammen is alleen gebleken dat Tom Mann de Engelsche communist zich op
dat oogenblik te Hankou bevond. Een van de doeleinden die het congres
nastreefde was het vastkoppelen van de Chineesche revolutie aan de internati
onale (communistische) arbeidersbeweging, teneinde de Chineesche revolutie
ie internationaliseeren Voorts zou het P. P. T. U. Secretariaat, dat tijdens het
congres werd opgericht in vereeniging met het Anglo-Russian Committee de
eenheid van de arbeidersbeweging over de heele wereld en in het bijzonder in
den Pacific bevorderen. Ook was het congres van meening dat de imperialistische
concurrentie van de Groote mogendheden in Oost-Azië tot een catastrophe
moest voeren. Die concurrentie „is driving humanity to a new bloodbath"
heet het in het Manifest. Daarom moest men alle imperialistische plannen
krachtig bestrijden en voorkomen dat de Imperialisten het eene volk tegen
het andere op zetten. Daarom moesten de onderdrukte volkeren van den Pa
cific een wezenlijk verbroederingsfront vormen, teneinde in staat te zijn
gecombineerde acties te organiseeren en uit te voeren tegen de exploiteerende
mogendheden. De eenige manier om een nieuwe wereldoorlog te voorkomen
zag men in het converteeren van den imperialistischen oorlog in een klassen-
oorlog „Those who preach classpeace and classesllaboration, consciously or
„unconsciously lead the workingmasses into a new war and to mutual de
struction".
Als de vos de passie preektEn de Sovjet-vos had alle redenen om
de passie te prediken. In het Noorden dreigde in Mei 1927 de opmarsch van
de Feng-tien aan het sovjetregime van Hankou een einde te maken. In „de
rooftochten te Peking en Londen ("Arcos-huis)" zag men in Rusland een pro
vocatie van de Britsche bourgeoisie 0111 een nieuwen oorlog tegen de Sovjet-
Republiek te ontketenen, in de hoop dat Engeland steun zou krijgen van de
reactie die in verschillende West-Europeesche staten hoogtij vierde. In Hankou
stond men doodsangsten uit dat de Engelschen en Japanners gewapenderhand
tegen de communisten en de Wuhanregeering zouden optreden. Eugène Piek
vertelt, dat men tal van compromitteerende papieren in der haast had verbrand,
dat zelfs de sleutel van de geheime telegraafcode mede in vlammen was opge
gaan, zoodat men daarna geruimen tijd van alle communicatie met Moscou
was verstoken. De Sovjet-autoriteiten beseffen zeer goed, dat oorlog in den
Pacific het einde zou beteekenen van de bolshevistische actie in het Oosten.
Want tegen het offensief van een Westersche militaire dictatuur legt de dicta
tuur van het proletariaat het af. Tot militaire machtsontwikkeling van eenige
beteekenis is Sovjet-Rusland in het Oosten niet in staat. Zij werkt door ver
raad, ondermijning van de tucht, het gezag, het vertrouwen, de terreur, maar-
vooral door verrassend en offensief optreden. Het is niet moeilijk op deze
wijze successen te boeken als men gebruik maakt van oorlogsmethoden tegen
een staaisgezag dat op voet van vrede is georganiseerd. Maar zoodra dat
staats-gezag zijn oorlogsorganisaties mobiliseert, de staat van oorlog wordt
geproclameerd, en het de Sovjetleiders met die zelfde oorlogsmethoden
bestrijdt, zoodra dat gezag een krachtig offensief opent, in stede van de loop
der dingen af te wachten, zooals in tijd van vrede het geval is, dan is het uit
met de Sovjet-machinaties. Bij herhaling heeft Lenin er op gewezen dat een
revolutionnaire actie die zich in de verdediging laat terug dringen, verloren is.
Tegen geen enkel „rücksichtslos" offensief, van een kleine, maar betrouwbare
macht, die zich niet door een terreur Iaat intimideeren, is eenige communistische
actie bestand. Een wereldoorlog met de Pacific als brandpunt, zou het einde
van het Sovjetregime beteekenen. De bolsheviki zien dit naar al te goed in.
