151
grootere drukkerijen dan het proletariaat en kan veel betere schrijvers met
haar geld koopen dan de arbeidersklasse.
Ook voor de doorvoering der economische politiek acht Lenin de dictatuur
onmisbaar. En zoo is „die Diktatur des Proletariats die geweltsame Unter-
„drückung des Wilderstandes der Ausbeuter, dasz heiszt der ausgesprochene
„Minderheit der Bevölkerung".
Vrijheid is een burgerlijk vooroordeelHoe kwamen Mevrouw Hen-
riette Roland-Holst en Professor Manourij er eigenlijk toe om voor
hunne kameraden in den strijd om vrijheid van meeningsuiting, voor de
oppositie, clementie af te smeeken? Onder hoongelach las Boecharin hun
adres op het laatste partijcongres in December 1927 voor. Het communisme
kent geen vrijheid. Het kent slechts slavernij. Het kan geen vrije meenings
uiting en geen scheuring dulden in de partij, waarvan slechts een verslapping
van de dictatuur het gevolg kan zijn. Ook het begrip Vrijheid moet wijken
voor utiliteitsreden. En daarom maakte de partij korte metten met de oppositie
en sloot zij 98 leiders uit, ging zij over tot deportatie van de voornaamste
kopstukken dier oppositie. „Vrijheid is een burgerlijk vooroordeel!" Men knoope
die leuze goed in het oor! Want zelfs doorkneede communisten, schijnen,
zooals wij boven zagen, de slavenmoraal van het communisme en de dictatuur
van het proletariaat niet te hebben kunnen aanvoelen!
De economische politiek der Sovjets. Er is nog meer dat men goed
doet in de ooren te knoopen. Ir. Baars schreef in het Soerabajasch Handelsblad
een serie artikelen, waarin hij den economischen toestand in Rusland schetste.
En telkens richtte hij zijn waarschuwend woord direct tot de Indonesiërs. Wat
hij zeide, bevat voor hen die de literatuur over Sovjet-Rusland volgen, maar
weinig nieuws. Maar het is hier vooral de persoon van den schrijver die aan
het betoog kracht bijzet.
Na de confiscatie van eigendommen, werden onmiddellijk economische en
bedrijfsraden ingesteld. Aan het hoofd van deze raden staat de Hooge Raad
van Nationale Economie, de economische sectie van het Al-Russische Congres.
De Hooge Raad is aan het Uitvoerend Comité verantwoording schuldig voor
zijn maatregelen. Hij maakt deel uit van den Raad van Volkscommissarissen
en is samengesteld uit leden van het Centraal Uitvoerend Comité, leden der
Volkscommissariaten, de Al-Russische Federatie der Vakvereenigingen en de
Gewestelijke Economische Raden. Hij is verantwoordelijk voor de ontwerping
en uitvoering van een economisch werkplan voor ieder dienstjaar.
Onder den Hoogen Raad ressorteeren weer de Gewestelijke en Locale
Bedrijfsraden. Alle bedrijven zijn verplicht de voorschriften der Gewestelijke
raden uit te voeren.
Het heele economische stelsel van Planwirtschaft in Rusland berust dus
in eerste en laatste instantie op de middels het Radenstelsel georganiseerde
groot-industrie.
Lenin meent dat de eenige materieele grondslag van het socialisme de
machinale groot-industrie is, die in staat moet worden gesteld om de landbouw
te organiseeren. „Die einzig mögliche ökonomische Grundlagen sind die
maschinellen Grossbetriebe. Wer dasz vergisst der ist kein Kommunist," zegt
Lenin. En zoo is in het proletarische Rusland een strooming ontstaan die de
communisten zelf met „Chicagismus" aanduiden. Wat is Chicagismus
De Bolsheviki willen alles mechaniseeren, ook den mensch. De bolshevis-
tische „collectiefmensch" van de toekomst zal geen ziel bezitten en de com
munisten willen al die gemechaniseerde menschen tot één arbeids- en pro
ductie-apparaat aaneen smelten.
Zij willen alle individualiteit door de mechanische samenvatting der massa
dooden en zoo tot één vereenigde activiteit der menschheid geraken. In de
kapitalistische maatschappij streefde men er naar om door volmaking van het
individu te geraken tot een hoogere en betere menschheid. Voor het bolshe-
Lenin. Thesen über Demokratie und Diktatur. Rede uitgesproken op het
Ie congres der Ille Internationale op 4 Maart 1919.