152
visme ligt de oplossing van het probleem van den vooruitgang der mensch-
heid, in de vernietiging van het individu, het uitdooven van de individueele
psyche van den enkeling en het streven om het individu volkomen te doen
opgaan in de massa. De heele menschheid willen zij veranderen in één ont
zaggelijke automaat.
Merkwaardig is het dat men juist in Rusland, waar het fabrieks-proletariaat
in het niet zinkt bij de overweldigende massa van boeren, in Rusland waar
ook zelfs de landbouw de aziatisch-middeneeuwsche arbeids- en organisatie
methoden nog niet is ontgroeid, dweept met mechaniseering naar Ameri-
kaansch voorbeeld. Chicago, een van Amerika's grootste industriesteden, is
het ideaal van den waren bolsheviek en aan den naam van die stad is dan ook
het woord „Chicagismus" ontleend. Chicago is het symbool geworden van
de strooming die zich den mechanischen massamensch als het hoogste voor
stelt, wat het bolshevisme kan bereiken. Uit de navolging van de Godheid
der Machine werd een zelfde religieuse strooming geboren, als uit de „Imitatio
Christi". Voortaan moest de heele maatschappij naar technische principes
georganiseerd worden. Tegelijk met de spotprocessies der godslasteraars, werd
bij de verwoesting van het oude geloof de eeredienst der machine geboren.
Te zelfder tijd kwam het geloof aan de mogelijkheid om den mensch, den
meschanischen mensch te scheppen, het geloof aan de mogelijkheid van de
creatie van een modernen Homunculus, waarvan de philosophen en technici
van het begin der 18e eeuw droomden. Men ziet hoever de ideologie der Rus
sische bolshevisten zich in een tiental jaren van de Westersche gedachten-
wereld heeft verwijderd
Maar dat alles is theorieDe practijk van het Russische economische
leven, ziet er heel anders uit als men wel van het land waar de machine
tot het middelpunt van welhaast godsdienstige vereering is geworden,
zou mogen verwachten. In de eerste 3'/2 jaar van het bestaan van
het bolshevistische bewind, probeerden de Bolsheviki het integrale communis
me in Rusland in te voeren. De heele productie ging in één staatsfonds en
werd daaruit gedistribueerd. Er bestond geen belasting. Privaat-bezit werd
niet geduld. Het resultaat van dat alles was dat in 1921 de productie nog
slechts 6% van die in 1913 bedroeg.
De boeren waren verplicht hun producten aan den staat af te leveren, een
systeem dat nog heel wat erger was en scherper werd doorgevoerd, als het
zoo vaak terecht veroordeelde stelsel van „Contingenten en Leverantiën" der
Oost-Indische Compagnie. Al spoedig beperkten de boeren dan ook hun
productie tot hetgeen zij voor eigen gebruik en aan zaadkoren noodig hadden.
Toen de Bolsheviki aan het bewind kwamen was er aan graan, steenkool,
olie en hout voor een bedrag van 900 millioen Roebel aanwezig. In 3'/ jaar
was die reserve voorraad vrijwel opgesoupeerd. De leiders zagen in dat zij
over stag moesten gaan en zij voerden de Nieuwe Economische Politiek in,
waarbij de binnenlandsche handel vrij werd gegeven en de boeren in plaats
van de verplichte leveringen een vaste belasting moesten opbrengen. In een
van de vorige politieke overzichten bespraken wij den economischen toestand
in Rusland reeds, en wij zullen er hier dan ook niet verder op ingaan. Men
schat het cijfer der werkeloozen op 2 millioen, hoewel het officieele cijfer
1,052,600 is. Het economische werkplan voor de komende 5 jaren, spreekt
de hoop uit dat men aan het eind dier periode het aantal werkeloozen met
20 zal hebben gereduceerd.
Wel heeft de Russische productie thans het peil van voor den Oorlog
bereikt, maar er wordt thans per jaar voor 700 millioen Roebel minder
ingevoerd. Men hoopt in de komende 5 jaren het nationaal vermogen van
30 milliard op 30 milliard te brengen en hoopt dat dan de industrie in staat
zal zijn in de behoeften der natie te voorzien. Maar er is nog nooit een
economisch plan in sovjet-Rusland ontworpen, dat niet is tegengevallen, en
men zal goed doen al die plannen eenigszins sceptisch aan te hooren.
Toch mag men niet vergeten dat Rusland 4 jaren oorlog en 3 jaar burger
oorlog achter den rug had, voor het aan zijn economischen opbouw kon