een logisch gevolg was van de omstandigheid, dat door het aange leund zijn van de beide vleugels de aanvaller op geen andere wijze den weerstand kon overwinnen dan door een druk in front. En naarmate de druk grooter werd moest de weerstand eveneens versterken, hetgeen ter voorkoming van verliezen tot de diepte opstelling leidde. Bij den bewegingsoorlog zal men echter moeten bedenken, dat diepte-opstelling de frontbreedte vermindert, en waar de moderne bewapening het afstootend vermogen van een stelling veel grooter heeft gemaakt, er dus zeer bijzondere omstandigheden aanwezig moeten zijn om dat vermogen door grootere diepte-opstelling nog meer te verhoogen. Bauer zegt dan ook: „Zugegeben ist, dasz die gesteigerte Waffenwirkung zunachst der Defensive zu gute kommt. Man kann grosze Gefechtsbreiten ftir einige Zeit mit schwachem Menschen einsatz halten, die schnellfeuerenden Handwaffen und Geschütze ersetzen eben die fehlende Zah! Menschen". En hier ligt „des Pudels Kern." Hoe lang moet het frontgedeelte het kunnen houden en wat wint men aan frontbreedte door beperking van de diepte-opstel ling? In het Mil. Wochenblatt 20/'27 las ik nog: „Eine Truppe riickte aufgefüllt in die grosze Abwehrschlacht. „Nach 10 bis 14 Tagen war sie völlig abgekampft, ihre Ablösung „wurde nötig. Trotz_ ungeheurer Verluste hielt sie aber immer noch „denselben Abschnitt, den sie mit vollen Bestand übernommen „hatte (Niemand dachte an Verengerung der Abschnittsgrenzen. „Es ware auch gar nicht durchführbar gewesen, weil Reserven „zum Einschieben nicht vorhanden waren). Die ablösende Truppe riickte ihrerseits mit vollem Bestand an die Stelle der Abgelösten. „Dasselbe Spiel begann von neuem. Ergebnis: Die Abschnitte „wurden von den abgekampften Trümmern ebenso gehalten wie „von den frisch eintreffenden vollen Truppenteilen. „Das gibt zu denken. Ein jeder mag selbst zusehen, wo der „Fehler in der Rechnung liegt." Zeker geeft dat te denken, voor den bewegingsoorlog nog meer dan voor den stellingoorlog. In het Wetenschappelijk Jaarbericht van 1925 (Holl.) werd door den bewerker van het Hoofdst. Tactiek eene beschouwing gegeven over een artikel van X in M. S. September. Hoofdzaak is dat beiden de volgende beginselen onderschrijven. 1. De diepte groepeering is een noodzakelijk kwaad, men hoede zich voor overdrijving. 2. Het baseeren van de verdediging in hoofdzaak op de tegen- stooten is verkeerd. 306

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1928 | | pagina 28