„Het Bat. zou rechts aanvallen, welnu, het valt links aan. Het doel was „Mont de Paris", het wordt „Mont Sans Pain". De formatie blijft in het algemeen dezelfde als te voren, maar de 13e Cie. neemt nu de volle breedte in 400 M.), dus zeer ijl; 2 secties mitrs. op de linker flank; Kap. Ribes verzamelt zijn Cie. op de rechter flank van de 13e, hij behoudt de sectie mitrs., die hij nu heeft. De 15e Cie. blijft ondersteuningscie., maar wordt links geëchelonneerd. Ik zal het 5e Bat. waarschuwen voor het gevaar links. Voorwaarts!" Terwijl de Cies. Cdtn. de cien. hergroepeeren en in de nieuwe richting opstellen, is het iets lichter geworden en onze Bat. Cdt. kan het aanvalsterrein een weinig overzien. Het blijkt te zijn een naar het Westen en Noorden flauw afhellend, open veld, tot kniehoogte met haver begroeid. Verder naar voren komende, wanneer het Bat. terrein wint, ziet de Cdt. het triangulatie-punt (bij de bevolking „le piquet" geheeten) tegen den Noord-Oostelijken hemel afsteken. Dat is zoo ongeveer de richting, waarin hij zich moet bewegen. Wat hem groote zorgen baart, dat zijn de boschjes op zijn linker flank, alle in het ravijn afdalend, welke hem ware uitvalspoorten voor den vijand toeschijnen. Intusschen wint het Bataljon terrein naar voren; tot zijn groote genoegen ziet de Cdt., dat zijn noodmaatregel de zeer ijle voorste linie groote voordeelen blijkt te bezitten; de verliezen zijn gering, hoewel het vijandelijk vuur hevig opleeft, daar de vuurwals zich reeds eenige honderden meters vooruit bevindt en dus zijn uitwerking grootendeels heeft verloren. Op 400 M. achter de voorste lijn marcheerende komt de com mandogroep slechts met moeite voorwaarts. De sectie mitrs. moet worden ingezet om een vijandelijke mitrailleur, opgesteld in den boschrand bij 121 te neutraliseeren. Langzaam komen de afdeelingen vooruit, na ruim 2 uren heeft men bijna 1500 M. terrein veroverd. De Bat. Cdt. heeft in die twee lange uren geen enkel bericht ontvangen Maar hij is niet ontevreden, immers ondanks zijn gestadigen vooruitgang is hij nog steeds niet in aanraking gekomen met zijn voorste lijn en dus is ook daar de troep nog steeds in 327 Het probleem is op deze wijze in luttele minuten opgelost en de gekozen oplossing biedt zelfs voordeelen boven de formatie van het eerste aanvalsplan. Intusschen mogen we niet vergeten, dat de Bat. Cdt. hier zij het noodgedwongen een aanval gaat doen, met voorloopig 2 Cien en 3 secties mitrs, zonder op zijn linker flank ook maar eenigszins te zijn gedekt. Met het voorwaarts gaan wordt het gat tusschen het 4e en het 2e (van 418 R. I.) steeds grooter en het gevaar, dat de vijand, komende uit het ravijn van Vaux zich werpt op de linkerflank van den aanvaller steeds meer [waarschijnlijkde steun van de mitrailleurs van het 2e Bat. daarentegen, wordt steeds geringer, ondanks de goede bedoelingen van den Bat, Cdt. van die eenheid.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1928 | | pagina 49