De invloed van het optreden van den vijand komt bij ons
oefenstelsel niet voldoende tot uiting, omdat beide partijen in
één hand zijn.
Dit zou meer worden bereikt door nu en dan twee partijen-
te formeeren onder eigen commandanten, waarboven de leiding.
A. Gij hebt uwe meening over het gebruik der artillerie nog
niet bekend gemaakt en de wijze waarop de artillerie hier moet
worden gebruikt zal toch ook wel van veel belang zijn.
I. Natuurlijk. In het algemeen is het schema bij onze oefenin
gen R. I. 1 le gevechtsechelon, ontplooit zich ter weers
zijden van den marschweg; R. 1. 2 steunt en beveiligt R. I. 1.
R.I. 3 reserve (krijgt dikwijls ook al een gevechtsstrook aange
wezen).
De verdeeling van de artillerie is uiteraard hiermede geheel
in overeenstemming doordat zoowel met de terreingesteldheid
als met den vijand geen rekening wordt gehouden, de bevelhebber
de taak voor de infanterie heeft vastgesteld en de haar door de
artillerie te verleenen steun daarmede is bepaald. De eerste
afdeeling krijgt opdrachtR.I. 1 steunen, de tweede R I. 2 en de
3e afdeeling steunt dan R.I. 3 of wordt C.A.
De afdeelingen welke de infanterieregimenten moeten steunen
zijn dus zuivere divisieartillerie en men volgt daarbij dan bij voor
keur het bekende schema, d.w.z. de infanterie moet maar verder
uitmaken hoe de aanval zal worden gesteund.
Zonder twijfel een zeer eenvoudige wijze betreffende het ge
bruik der beschikbare artillerie. De artillerie opent dan het vuur,
wanneer de infanterie dat vraagt, de artillerie verlegt het vuur,
wanneer de infanterie het vraagt en het schema wordt in de
puntjes gevolgd.
Voor den Divisiecommandant wordt het ook gemakkelijk, van
meet af aan heeft de artillerie zijn taak, is over de regimenten
verdeeld, niemand heeft wat te reclameeren en de resultaten
kunnen rustig worden afgewacht.
Deze schematische wijze van het inzetten der artillerie is na
tuurlijk een gevolg van het schema dat voor Jiet gebruik van de
infanterie geldt.
Wanneer eenmaal wordt aangenomen dat er één alleenzalig
makende methode bestaat, dan is het ook eenvoudig.
Zoodra echter het terrein een factor gaat worden, welke van
invloed is op de te nemen maatregelen, de handelingen van den
vijand daarbij ook in rekening worden gebracht, het schema
vervalt en elk geval zijn eigen oplossing krijgt, dan verandert
ook de taakverdeeling der hulpwapens.
Alvorens het gebruik van de artillerie in het hier behandelde
geval aan te geven, wil ik in het algemeen nog op het volgende
508
