Ik gaf hierboven reeds aan, dat ik het niet de Duitsche organi
satie der contra-artillerie in de verdediging (zie onder C.) niet eens
ben. Een centralisatie der artillerie-bestrij ding biedt immers ook
hier het voordeel, dat in de geheele wijze van bestrijding meer een
heid kan worden gebracht. De Duitschers streven er wel naar, dit
te verwezenlijken, n. 1. door de artillerie-doelen in groepen te ver-
deelen, waarvan de bestrijding aan de divisies wordt toegewezen,
(welke verdeeling volgens" het voorschrift zeer zorgvuldig en doel
matig moet geschieden!) Is dit echter wel uitvoerbaar? Men moet
dan toch over een ongeloofelijk stelsel van zijwaartsche verbindin
gen beschikken. En wat te doen, als een nog niet opgespoorde
vijandelijke batterij aan een bepaalde divisie uiterst veel last ver
oorzaakt? Wie moet dan dit doel opsporen, wie het bestrijden?
N. a. van het bovenstaande is 't wel duidelijk, dat ook de bijzon
dere organen voor de artillerieverkenning en de waarneming
(vliegtuigen, ballons, licht- en geluidmeetdienst) gecentraliseerd
behooren te zijn, op gelijke wijze als de artillerie zélf. Ook hier
bij zij dus een snelle decentralisatie mogelijk, m. a. w. een soepele
organisatie, die zeer mobiele onderdeelen bevat, welke z. n. snel
naar voren kunnen worden geschoven.
GEBEZIGDE AFKORTINGEN.
I. P. Instruction Provisoire du 6 Octobere 1921 sur l'emploi
tactique des Grandes Unités.
S. C. A. Instruction Provisoire sur le service en campagne de
l'arjjllerie.
F. u. G. Führung und Gefecht der verbundenen Waffen.
A. V. A. Ausbildungsvorschrift fiir die Artillerie. Heft 18. Die
Kampfschule.
F. S. R. Field Service Regulations. Volume II. Operations.
545
